Na de hectiek van maanden onderweg met maar weinig vrije dagen (en vaak geen) krijgt het begrip ‘zondagsrust’ ineens een andere, waardevolle lading. Dat ondervind ik op een druilerige februaridag. De winter weigert halsstarrig in te treden; de temperatuur is vér boven het normale gemiddelde, maar het is desondanks onaangenaam waterkoud.