Wachten duurt lang aan boord van Flinter Rachel

De Flinter Rachel van 5600 dwt is een van de twee failliete Flinter-schepen die momenteel nog in Antwerpen aan de ketting liggen en vanwege achterstallige gages van de bemanningen door vakbond ITF in detentie worden gehouden.

Wachten duurt lang aan boord van Flinter Rachel

Een derde schip, de Flinter Jorvik, is intussen verkocht en terug naar zee. Daar is ook aan boord van de Flinter Rachel alle hoop op gevestigd. De bemanning bestaat uit drie Russen en drie Filipijnen onder gezag van kapitein Ron van Scherpenzeel uit Veenendaal. ‘Ik kan en ga ze niet verplichten om te werken zolang ze niet worden betaald’, zegt Van Scherpenzeel. ‘Maar ik zie toch met genoegen dat ze spontaan elke werkdag aan de slag gaan en van 8 tot 17 uur onderhoudswerk verrichten. Da’s toch beter dan in hun hut te zitten kniezen. Het staat hen ook vrij ‘s avonds aan de wal te gaan om bijvoorbeeld het Seamans’ Centre te bezoeken. Ik weet  alleen niet hoe het met hun persoonlijke financiën staat. Ik weet wel, en dat weten zij ook, dat ik geen voorschotten op hun gage kan uitbetalen. Ik heb vooral te doen met hun familie thuis, die ondertussen toch ook moet eten.’

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

Wachten duurt lang aan boord van Flinter Rachel | Schuttevaer.nl

Wachten duurt lang aan boord van Flinter Rachel

De Flinter Rachel van 5600 dwt is een van de twee failliete Flinter-schepen die momenteel nog in Antwerpen aan de ketting liggen en vanwege achterstallige gages van de bemanningen door vakbond ITF in detentie worden gehouden.

Wachten duurt lang aan boord van Flinter Rachel

Een derde schip, de Flinter Jorvik, is intussen verkocht en terug naar zee. Daar is ook aan boord van de Flinter Rachel alle hoop op gevestigd. De bemanning bestaat uit drie Russen en drie Filipijnen onder gezag van kapitein Ron van Scherpenzeel uit Veenendaal. ‘Ik kan en ga ze niet verplichten om te werken zolang ze niet worden betaald’, zegt Van Scherpenzeel. ‘Maar ik zie toch met genoegen dat ze spontaan elke werkdag aan de slag gaan en van 8 tot 17 uur onderhoudswerk verrichten. Da’s toch beter dan in hun hut te zitten kniezen. Het staat hen ook vrij ‘s avonds aan de wal te gaan om bijvoorbeeld het Seamans’ Centre te bezoeken. Ik weet  alleen niet hoe het met hun persoonlijke financiën staat. Ik weet wel, en dat weten zij ook, dat ik geen voorschotten op hun gage kan uitbetalen. Ik heb vooral te doen met hun familie thuis, die ondertussen toch ook moet eten.’

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer