Zo, dat ruikt weer fris. Ik sjouw mijn mandje met schoon wasgoed de trappen op. Elke zondagochtend, stipt zeven uur, zijn de wasmachines voor mij.

Tevreden plof ik in mijn stoel. Omdat ik een hekel heb aan gekreukte overhemden ben ik waarschijnlijk een van de weinigen op de vloot die zijn kleren strijkt. Ik wil niet met een gekreukt shirt, alsof ik daarmee dagen te kooi heb gelegen, allerlei autoriteiten te woord staan.