• Herstel aanvoer nodig voor gezonde exploitatie

Door Bram Pronk

Er werd ruim 10 miljoen euro in het nieuwe viscomplex geïnvesteerd. Nieuwe loodsen verschenen er, maar ook kwam er een totaal nieuw veilsysteem. Veel werk werd gestoken in automatisering.

De destijd nog stedelijke vismijn werd negen jaar geleden overgenomen door de Zeebrugse Visveiling NV. Alom werd gevreesd voor sloop van de vismijn in Oostende en gedwongen verhuizing naar de (moderne) vestiging in Zeebrugge. Maar dat liep uiteindelijk toch anders. Er werd besloten tot renovatie.

Het 50 jaar oude gebouw was sterk onderhevig aan betonrot en ook de verkoop- en opslagfaciliteiten waren niet meer van deze tijd, waardoor de vismijn keer op keer het Federaal Agentschap voor de veiligheid van de voedselketen (FAVV) op bezoek kreeg. In de nieuwe vismijn wordt de vis na het sorteren in koelruimtes van vier graden Celsius opgeslagen, waar de vis door de handelaren kan worden geschouwd en afgehaald. In de oude situatie was dit acht graden, waardoor de vis constant moest worden geijsd om op de juiste temperatuur te blijven. Ook de logistiek in het 5000 vierkante meter grote complex is nu sterk verbeterd.

Per as

In de nieuwe vismijn wordt twee keer per week geveild, op woensdag en vrijdag. Tijdens die dagen zorgen ongeveer 55 peken dat de vis van de kotters wordt gesorteerd en verwerkt. Verreweg het merendeel van de vis, zo’n 80%, komt per as naar de vismijn. Omdat de visgronden van de Belgische vissersvloot nogal verspreid liggen, van de Golf van Biskaje, het Bristolkanaal, Het Kanaal, de Noordzee tot het Skagerrak, is het niet rendabel na elke visreis België aan te doen.

Circa 70 viskotters telt de Belgische vissersvloot momenteel, waarvan 25 grote boomkorkotters en een aantal flinke twinriggers en een enkele flyshooter (met Nederlandse aandeelhouders).

Trouw

Overigens is niet iedere Belgische visser zijn visafslag trouw. Een flink aantal grote boomkorkotters verkoopt regelmatig in het buitenland. Ook Belgische twinriggers, met Nederlandse belangen, verkopen op Nederlandse visafslagen. Vooral de visafslag van Urk is populair. Urk is het scholcentrum bij uitstek en wanneer (een deel) van de Belgische vloot in de noord vist op schol, is Urk veelal de plaats om te verkopen, vooral dankzij de goede prijsvorming.

Wel vereist de zogenaamde economische link dat (vlag)kotters (een deel van) de vangst verkopen in Oostende of Zeebrugge. De directie van de Vlaamse Visveiling mikt op een minimale aanvoer van 17.000 ton vis per jaar, verdeeld over beide vestigingen. Ongeveer 35 tot 40% van de aangevoerde vis wordt momenteel in Oostende geveild, de rest in Zeebrugge. Vorig jaar bedroeg het volume 16.000 ton en de jaren daarvoor 20.000 tot 24.000 ton. De daling van het aantal vissersschepen is vooral debet aan de verminderde aanvoer. Maar de vooruitzichten zijn niet slecht. Een aantal Belgische reders overweegt nieuwbouw, waarbij in elk geval één reder een bouwopdracht voor een grote boomkorkotter heeft gegeven aan een Nederlandse scheepswerf. Een tweede bouwopdracht van een andere reder zit in de pijplijn. Ook een Nederlandse reder heeft dit jaar een Deense twinrigger onder Belgische vlag gebracht, die een impuls geeft aan de aanvoer en omzet van de Vlaamse Visveiling.