De boomkorkotter GO-4 loopt half januari in alle vroegte de haven van Scheveningen binnen om de vangst te lossen. De bemanning is goed geluimd, want net als de week daarvoor hebben ze stevig moeten aanpakken. Elke trek was raak, dus dat betekent veel strippen en wegijzen. Allemaal met de hand. De enige factor die een smet kan werpen op de succesvolle reis, is de prijs. Die laat de laatste weken volgens de bemanning nogal te wensen over. Maar de gasolieprijs is gedaald naar dertig cent per liter en de ruime hoeveelheid aan vis compenseert de matige prijzen voor schol en kabeljauw enigszins. Overigens moet de schipper van de GO-4 alert blijven dat hij niet zijn eigen glazen ingooit. Als hij de eerste maand van dit jaar veel vis in de afslag neerzet, blijft er minder over voor de resterende maanden. En de handel moet ook in staat zijn de aanvoer te kunnen afnemen. Afgezien hiervan ergert schipper Cees ’t Mannetje van de veertig meter lange GO-4 zich mateloos aan het veel te krappe quotum. ‘We vangen zeker honderd procent meer dan in voorgaande jaren. We doen trekken van anderhalf uur en dan hebben we soms 25 manden schol, zeven manden kabeljauw en veel tong. Nog afgezien van de overige commercieel interessante vissoorten. Natuurlijk wisselt de hoeveelheid per trek, maar gemiddeld genomen is het supergoed.’