INGEZONDEN Chapeau voor La Glissoire

Hoeveel jaar is het nu al dat er in het wegtransport en de binnenvaart geluiden opgaan dat de ‘vrije markt’ zo niet langer kan? In Frankrijk zien we de uitwassen misschien extra uitvergroot bij de schippers die de route Rhône-Saône varen. Die worden door de bevrachters geboycot als ze iets durven zeggen over hun, in ‘de vrije markt’ door bevrachters gedicteerde tarief en liggen nu al maanden stil. Een kleine bond durft zijn nek uit te steken en daar iets van te zeggen.

- ROTTERDAM,

  • Waren er meer zo moedig, dan kwamen we een stuk verder

Door Sunniva Fluitsma, voorzitter ASV

Deze bond heet La Glissoire. Dat betekent wrijfhout en is een juiste benaming voor een bond die probeert de klappen voor de schippers op te vangen.
Dat dit maar moeizaam wil lukken heeft meerdere oorzaken. We weten allemaal dat in deze ‘vrije markt’ alle machten teweer worden gesteld tegen degenen die proberen het leven van een kleine zelfstandige leefbaar te houden (of weer te maken). Maar daarnaast is het zo, dat binnen het Franse systeem iedere schipper verplicht lid is van een overkoepelende bond, het CNBA. Omdat het CNBA ‘alle schippers’ vertegenwoordigt, kan het CNBA zelden stelling nemen, vindt men zelf. Zie hier hoe een systeem werkt waarbij een bond een semi-overheidsorgaan wordt met functionarissen die jarenlang blijven zitten op sleutelposities, zeker wetend dat de inkomsten blijven binnenkomen, want de leden kunnen niet opstappen. Slim aangepakt, vanuit de Franse staat gezien, om mensen stil te krijgen. Zo is het CNBA dus een tandeloze bond geworden en kunnen uitspraken daarvan ons niet verbazen: ‘La Glissoire moet niet zo’n onrust stoken’.

Respectloos

Onrust stoken? La Glissoire benoemt wat al zo lang benoemd had moeten worden. Alle schippers die nu en in het verleden te maken hebben gehad met de praktijken van de bevrachters in Zuid-Frankrijk, weten dat schippers er totaal respectloos worden behandeld. Dat, als ze bijvoorbeeld ligdagen claimen, ze worden geboycot. Het is het gebied waar de schipper niets te vertellen heeft. Er worden geen ligdagen uitbetaald bij wind of regen staat er in je charter. Take it or leave it, alle risico’s voor de schipper. Ja, je hebt keus, je kunt de reis ook niet doen.

De kleinste schepen kunnen nog naar een ander gebied (als die vaarwegen tenminste open zijn, want door gebrek aan onderhoud…, maar dat is een ander verhaal). Maar de grotere schepen zitten gevangen in het Rhônedal en dat weet de bevrachter heel goed.

Diep respect dus voor wie de rol van de bevrachters in het zuiden durft aan te kaarten. Wij hebben La Glissoire leren kennen als een bond die verder kan denken dan het belang van de eigen leden. Zij kwam, net als de Belgische bond Ons Recht, samen met ons op voor een betere positie voor de particuliere binnenvaart in Europa. De heer Delhay heeft een gloedvol betoog gehouden voor de Europese Commissie, waarbij hij uitlegde hoe afhankelijk de particuliere binnenvaart is gemaakt van machten waar zij zich nooit tegen teweer kan stellen. Ook kwam La Glissoire op tegen de CCR (overgangs)eisen. En dat terwijl de Fransen daar zelf geen last van hadden en hebben. Maar dit ‘wrijfhout’ kon verder kijken dan het eigen belang op korte termijn. Het begreep dat we een gezamenlijk belang hebben.

Inmiddels is Delhay zijn schip kwijt, die kreeg al lang geen werk meer. Maar dat heeft hem de mond niet gesnoerd. Chapeau, monsieur Delhay et monsieur Claeys, chapeau La Glissoire! Waren er meer zo moedig, dan kwamen we een stuk verder.

 

INGEZONDEN Chapeau voor La Glissoire | Schuttevaer.nl

INGEZONDEN Chapeau voor La Glissoire

Hoeveel jaar is het nu al dat er in het wegtransport en de binnenvaart geluiden opgaan dat de ‘vrije markt’ zo niet langer kan? In Frankrijk zien we de uitwassen misschien extra uitvergroot bij de schippers die de route Rhône-Saône varen. Die worden door de bevrachters geboycot als ze iets durven zeggen over hun, in ‘de vrije markt’ door bevrachters gedicteerde tarief en liggen nu al maanden stil. Een kleine bond durft zijn nek uit te steken en daar iets van te zeggen.

- ROTTERDAM,

  • Waren er meer zo moedig, dan kwamen we een stuk verder

Door Sunniva Fluitsma, voorzitter ASV

Deze bond heet La Glissoire. Dat betekent wrijfhout en is een juiste benaming voor een bond die probeert de klappen voor de schippers op te vangen.
Dat dit maar moeizaam wil lukken heeft meerdere oorzaken. We weten allemaal dat in deze ‘vrije markt’ alle machten teweer worden gesteld tegen degenen die proberen het leven van een kleine zelfstandige leefbaar te houden (of weer te maken). Maar daarnaast is het zo, dat binnen het Franse systeem iedere schipper verplicht lid is van een overkoepelende bond, het CNBA. Omdat het CNBA ‘alle schippers’ vertegenwoordigt, kan het CNBA zelden stelling nemen, vindt men zelf. Zie hier hoe een systeem werkt waarbij een bond een semi-overheidsorgaan wordt met functionarissen die jarenlang blijven zitten op sleutelposities, zeker wetend dat de inkomsten blijven binnenkomen, want de leden kunnen niet opstappen. Slim aangepakt, vanuit de Franse staat gezien, om mensen stil te krijgen. Zo is het CNBA dus een tandeloze bond geworden en kunnen uitspraken daarvan ons niet verbazen: ‘La Glissoire moet niet zo’n onrust stoken’.

Respectloos

Onrust stoken? La Glissoire benoemt wat al zo lang benoemd had moeten worden. Alle schippers die nu en in het verleden te maken hebben gehad met de praktijken van de bevrachters in Zuid-Frankrijk, weten dat schippers er totaal respectloos worden behandeld. Dat, als ze bijvoorbeeld ligdagen claimen, ze worden geboycot. Het is het gebied waar de schipper niets te vertellen heeft. Er worden geen ligdagen uitbetaald bij wind of regen staat er in je charter. Take it or leave it, alle risico’s voor de schipper. Ja, je hebt keus, je kunt de reis ook niet doen.

De kleinste schepen kunnen nog naar een ander gebied (als die vaarwegen tenminste open zijn, want door gebrek aan onderhoud…, maar dat is een ander verhaal). Maar de grotere schepen zitten gevangen in het Rhônedal en dat weet de bevrachter heel goed.

Diep respect dus voor wie de rol van de bevrachters in het zuiden durft aan te kaarten. Wij hebben La Glissoire leren kennen als een bond die verder kan denken dan het belang van de eigen leden. Zij kwam, net als de Belgische bond Ons Recht, samen met ons op voor een betere positie voor de particuliere binnenvaart in Europa. De heer Delhay heeft een gloedvol betoog gehouden voor de Europese Commissie, waarbij hij uitlegde hoe afhankelijk de particuliere binnenvaart is gemaakt van machten waar zij zich nooit tegen teweer kan stellen. Ook kwam La Glissoire op tegen de CCR (overgangs)eisen. En dat terwijl de Fransen daar zelf geen last van hadden en hebben. Maar dit ‘wrijfhout’ kon verder kijken dan het eigen belang op korte termijn. Het begreep dat we een gezamenlijk belang hebben.

Inmiddels is Delhay zijn schip kwijt, die kreeg al lang geen werk meer. Maar dat heeft hem de mond niet gesnoerd. Chapeau, monsieur Delhay et monsieur Claeys, chapeau La Glissoire! Waren er meer zo moedig, dan kwamen we een stuk verder.