Column: De banken en de ijsberg

Van de problemen die wij als (binnenvaart-) ondernemers met de bank ervaren, zien we slechts het topje van de ijsberg. En stevenen daarmee – wanneer we niet oppassen – af op een gewisse ondergang. Dat stelt Bart Verkade, bedrijfseconoom en schipper. Hij combineert het varen met een adviespraktijk en schrijft tweewekelijks een column voor Schuttevaer.

Wat vooraf ging: reeds voor het uitbreken van de crisis hadden de Europese toezichthouders de lage eigen vermogens van de banken op hun radar. Tijdens één van hun belangwekkende vergaderingen in de buurt van kilometer 170 op de Rijn, het Zwitserse Bazel, besloten zij dat daar iets aan moest gebeuren. Het door hen eerder afgesproken minimale percentage eigen vermogen van de banken moest omhoog. Zij noemden dit, als vervolg op die eerdere afspraken, ‘Bazel 2′.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

Deel dit artikel

Reacties (6)

  • Meneer Kingma uw zegt dat overheid de banken niet ondersteunen?Volgens mij zijn in 2009 de “stropdassen”(Vergadering maassilo)overleg gepleegd bij het ministerie van financien .(achter de schermen)Daardoor hebben ze de aflossing van borgstellingskredieten voor 4 jaar vrij gekregen .Dus de overheid heeft dus wel wat gedaan met de banken.

    Geplaatst door: T.M.M. Grooten-Wendt op
  • @Peter
    Waar jij over schrijft, Peter, dat ondersteun ik voor een deel. Het is wat ik o.a. heb opgeschreven in mijn ‘Plan B’. Er zit – met aanwijzingen van de aangeschreven partij – nog een vorm van eenzijdigheid in die ik nog moet aanpassen. Daarna moet er nog maar eens naar gekeken worden.

    De banken dwingen om stappen te nemen, is hetzelfde als jullie schippers te vragen om stappen te nemen richting jullie buurman die stelselmatig voor te lage tarieven vaart, omdat het hem/haar niet meer boeit. Dat gaat dus niet gebeuren.

    En tegelijk, zo lang na faillissementen de schepen voor een te lage prijs terugkomen in de markt, blijft het dweilen met de kraan open.

    Op basis van wat ik nu weet en ken, houd ik – hoewel het nog niet openbaar is – nog even vast aan mijn ‘Plan B’, maar wel met aanpassingen op korte termijn ten aanzien van een evenredige risicoverdeelsleutel.

    Geplaatst door: R. Kingma op
  • Maar als een deel van de (oninbare) schuld verdeeld over 3 partijen wordt weggeschreven dan kan dat schip toch theoretisch ook weer goedkoper varen waardoor hij minstens zo goedkoop is als degene die niet hiervoor in aanmerking komt. Kortom, of je nu koud saneert of gecontroleerd af gaat schrijven al de ondernemer niet op een andere wijze in zijn bedrijf gaat staan blijft de ellende even groot en duurt deze tot de ovrercapaciteit verdwenen is.
    Waarom geen werk weigering bij slechte tarieven? Dwing op die wijze de bank maar om een failliesement aan te vragen of dwing ze op die wijze maar tot herstucturering van de financiering. Afschrijven van een deel van de schuld en op dezelfde wijze doormodderen is wel de meest slechte oplossing en daar gaan we wederom met z’n allen de rekening voor betalen. En nog erger degene die niet verder wensen te kijken dan de eigen mast blijven gewoon mee spelen. Ik kan me voorstellen dat veel partijen hier baat bij hebben, maar voor mij zelf, en ik denk vrijwel iedere schipper, niet.

    Geplaatst door: Peter Janssens op
  • De BV Nederland is wel gebaat bij faillissementen, want zoals je zegt worden de schepen goedkoper terug gekocht.
    Dus transport kan goedkoper of goedkoop blijven, daarvoor lobbyt de EVO zo hard bij de overheid.
    Daarom wordt er niets in de weg gelegd voor het opstarten van container terminals, waar gelijk de grootst mogelijke schepen plotseling mogen komen en worden sluis en brug bedieningen verruimt mede door subsidies
    En dat onder het motto 600 of meer vrachtwagens van de weg!
    Veel van de kleine binnenvaart zijn juist de directe concurrent van de vrachtwagen, maar daar word niet naar gekeken.
    Deze worden door dit beleid koud weggesaneerd of daardoor juist meer vrachtwagens op de weg komen of niet, de trend word voort gezet.

    Tja, en de banken gaan min of meer het gelag betalen, dan hadden die niet zo vrijgevig en gulzig moeten zijn!

    Groet,

    Geplaatst door: Piet Bennik op
  • Dag Bart,

    Een helder betoog, met de feiten op een rij. De banken hebben gelijk, de binnenvaart is een risico en daarmee is de kous af.

    Edoch, als we de scope wat breder zouden trekken, dan zien we dat de binnenvaart een onmisbaar onderdeel is van de (logistieke) economie van de B.V. Nederland. En daarom is er een directe relatie tussen de binnenvaart en de herstellende revenuen voor de overheid, na de recente crisis, die overigens voor de binnenvaart in financieel opzicht vaak nog niet voorbij is. In deze bredere context kan ik mij voorstellen dat het zinvol zou zijn dat de overheid banken zou ondersteunen, in plaats het probleem van de binnenvaart te isoleren tot het probleem van alleen de bank.

    De B.V. Nederland is niet gebaat bij grootscheepse faillissementen, waarbij de resterende gezonde bedrijven worden meegetrokken in een negatieve draaikolk van dalende tarieven. Immers, de schepen van failliete bedrijven komen voor een veel te lage prijs weer terug in de markt en maken daarmee de kostprijs voor de overige – gezonde – bedrijven onmogelijk laag. Neem als voorbeeld de luxe schepen van Combi International, die voor een ‘vriendenprijs’ werden teruggekocht door dezelfde eigenaren. Hiermee werd een financieel spoor van ellende achtergelaten voor een aantal schuldeisers.

    In mijn beleving zou de betrokkenheid en de verantwoordelijkheid van de overheid zich verder moeten uitstrekken dan de kille ‘Staatsgarantie’. Laat er maar een verdeelsleutel naar rato worden gemaakt voor drie partijen: Bank, overheid en ondernemer. Een gezamenlijke inspanning, risico en prestatie. Overboord met dat ‘hokje-denken’ en ondernemen over een andere boeg. Samen verwachtingen hebben, creëren en realiseren. Nederland koploper in trilateraal overleg en ondernemen op (winstgevend) niveau. En de ACM? Het kan niet zo zijn dat een sector teloor gaat vanwege doorgeschoten bevoegdheden van een club die niet kan relativeren en kostenverhoging van mogelijk slechts enkele eurocenten per product een rechtvaardiging vindt om een sector van hardwerkende mensen af te laten zuipen, in plaats van recht te doen aan de geleverde prestatie.
    Ik denk dat ik idee binnenkort in het gezamenlijk overleg in Den Haag ook maar op tafel leg, naast ‘Plan A’ en ‘Plan B’.

    Geplaatst door: R. Kingma op
  • Goed stuk Bart, je vorige moet ik ook eens checken, die vond ook bijzonder en leerzaam.

    Tja, banken het ene moment krijgen ze opdracht om niet op hun geld te zitten en nu moeten ze alles weer terug draaien en meer eigen vermogen en cash geld kweken.
    Hier kunnen nog wel eens veel faillissementen uit komen!

    Op naar de volgende wetens waardigheid.

    Groet,

    Geplaatst door: Piet Bennik op

Reageer

Column: De banken en de ijsberg | Schuttevaer.nl

Column: De banken en de ijsberg

Van de problemen die wij als (binnenvaart-) ondernemers met de bank ervaren, zien we slechts het topje van de ijsberg. En stevenen daarmee – wanneer we niet oppassen – af op een gewisse ondergang. Dat stelt Bart Verkade, bedrijfseconoom en schipper. Hij combineert het varen met een adviespraktijk en schrijft tweewekelijks een column voor Schuttevaer.

Wat vooraf ging: reeds voor het uitbreken van de crisis hadden de Europese toezichthouders de lage eigen vermogens van de banken op hun radar. Tijdens één van hun belangwekkende vergaderingen in de buurt van kilometer 170 op de Rijn, het Zwitserse Bazel, besloten zij dat daar iets aan moest gebeuren. Het door hen eerder afgesproken minimale percentage eigen vermogen van de banken moest omhoog. Zij noemden dit, als vervolg op die eerdere afspraken, ‘Bazel 2′.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

Deel dit artikel

Reacties (6)

  • Meneer Kingma uw zegt dat overheid de banken niet ondersteunen?Volgens mij zijn in 2009 de “stropdassen”(Vergadering maassilo)overleg gepleegd bij het ministerie van financien .(achter de schermen)Daardoor hebben ze de aflossing van borgstellingskredieten voor 4 jaar vrij gekregen .Dus de overheid heeft dus wel wat gedaan met de banken.

    Geplaatst door: T.M.M. Grooten-Wendt op
  • @Peter
    Waar jij over schrijft, Peter, dat ondersteun ik voor een deel. Het is wat ik o.a. heb opgeschreven in mijn ‘Plan B’. Er zit – met aanwijzingen van de aangeschreven partij – nog een vorm van eenzijdigheid in die ik nog moet aanpassen. Daarna moet er nog maar eens naar gekeken worden.

    De banken dwingen om stappen te nemen, is hetzelfde als jullie schippers te vragen om stappen te nemen richting jullie buurman die stelselmatig voor te lage tarieven vaart, omdat het hem/haar niet meer boeit. Dat gaat dus niet gebeuren.

    En tegelijk, zo lang na faillissementen de schepen voor een te lage prijs terugkomen in de markt, blijft het dweilen met de kraan open.

    Op basis van wat ik nu weet en ken, houd ik – hoewel het nog niet openbaar is – nog even vast aan mijn ‘Plan B’, maar wel met aanpassingen op korte termijn ten aanzien van een evenredige risicoverdeelsleutel.

    Geplaatst door: R. Kingma op
  • Maar als een deel van de (oninbare) schuld verdeeld over 3 partijen wordt weggeschreven dan kan dat schip toch theoretisch ook weer goedkoper varen waardoor hij minstens zo goedkoop is als degene die niet hiervoor in aanmerking komt. Kortom, of je nu koud saneert of gecontroleerd af gaat schrijven al de ondernemer niet op een andere wijze in zijn bedrijf gaat staan blijft de ellende even groot en duurt deze tot de ovrercapaciteit verdwenen is.
    Waarom geen werk weigering bij slechte tarieven? Dwing op die wijze de bank maar om een failliesement aan te vragen of dwing ze op die wijze maar tot herstucturering van de financiering. Afschrijven van een deel van de schuld en op dezelfde wijze doormodderen is wel de meest slechte oplossing en daar gaan we wederom met z’n allen de rekening voor betalen. En nog erger degene die niet verder wensen te kijken dan de eigen mast blijven gewoon mee spelen. Ik kan me voorstellen dat veel partijen hier baat bij hebben, maar voor mij zelf, en ik denk vrijwel iedere schipper, niet.

    Geplaatst door: Peter Janssens op
  • De BV Nederland is wel gebaat bij faillissementen, want zoals je zegt worden de schepen goedkoper terug gekocht.
    Dus transport kan goedkoper of goedkoop blijven, daarvoor lobbyt de EVO zo hard bij de overheid.
    Daarom wordt er niets in de weg gelegd voor het opstarten van container terminals, waar gelijk de grootst mogelijke schepen plotseling mogen komen en worden sluis en brug bedieningen verruimt mede door subsidies
    En dat onder het motto 600 of meer vrachtwagens van de weg!
    Veel van de kleine binnenvaart zijn juist de directe concurrent van de vrachtwagen, maar daar word niet naar gekeken.
    Deze worden door dit beleid koud weggesaneerd of daardoor juist meer vrachtwagens op de weg komen of niet, de trend word voort gezet.

    Tja, en de banken gaan min of meer het gelag betalen, dan hadden die niet zo vrijgevig en gulzig moeten zijn!

    Groet,

    Geplaatst door: Piet Bennik op
  • Dag Bart,

    Een helder betoog, met de feiten op een rij. De banken hebben gelijk, de binnenvaart is een risico en daarmee is de kous af.

    Edoch, als we de scope wat breder zouden trekken, dan zien we dat de binnenvaart een onmisbaar onderdeel is van de (logistieke) economie van de B.V. Nederland. En daarom is er een directe relatie tussen de binnenvaart en de herstellende revenuen voor de overheid, na de recente crisis, die overigens voor de binnenvaart in financieel opzicht vaak nog niet voorbij is. In deze bredere context kan ik mij voorstellen dat het zinvol zou zijn dat de overheid banken zou ondersteunen, in plaats het probleem van de binnenvaart te isoleren tot het probleem van alleen de bank.

    De B.V. Nederland is niet gebaat bij grootscheepse faillissementen, waarbij de resterende gezonde bedrijven worden meegetrokken in een negatieve draaikolk van dalende tarieven. Immers, de schepen van failliete bedrijven komen voor een veel te lage prijs weer terug in de markt en maken daarmee de kostprijs voor de overige – gezonde – bedrijven onmogelijk laag. Neem als voorbeeld de luxe schepen van Combi International, die voor een ‘vriendenprijs’ werden teruggekocht door dezelfde eigenaren. Hiermee werd een financieel spoor van ellende achtergelaten voor een aantal schuldeisers.

    In mijn beleving zou de betrokkenheid en de verantwoordelijkheid van de overheid zich verder moeten uitstrekken dan de kille ‘Staatsgarantie’. Laat er maar een verdeelsleutel naar rato worden gemaakt voor drie partijen: Bank, overheid en ondernemer. Een gezamenlijke inspanning, risico en prestatie. Overboord met dat ‘hokje-denken’ en ondernemen over een andere boeg. Samen verwachtingen hebben, creëren en realiseren. Nederland koploper in trilateraal overleg en ondernemen op (winstgevend) niveau. En de ACM? Het kan niet zo zijn dat een sector teloor gaat vanwege doorgeschoten bevoegdheden van een club die niet kan relativeren en kostenverhoging van mogelijk slechts enkele eurocenten per product een rechtvaardiging vindt om een sector van hardwerkende mensen af te laten zuipen, in plaats van recht te doen aan de geleverde prestatie.
    Ik denk dat ik idee binnenkort in het gezamenlijk overleg in Den Haag ook maar op tafel leg, naast ‘Plan A’ en ‘Plan B’.

    Geplaatst door: R. Kingma op
  • Goed stuk Bart, je vorige moet ik ook eens checken, die vond ook bijzonder en leerzaam.

    Tja, banken het ene moment krijgen ze opdracht om niet op hun geld te zitten en nu moeten ze alles weer terug draaien en meer eigen vermogen en cash geld kweken.
    Hier kunnen nog wel eens veel faillissementen uit komen!

    Op naar de volgende wetens waardigheid.

    Groet,

    Geplaatst door: Piet Bennik op

Reageer