Stad Nijkerk I voor klant vast in het ijs

Bij het vallen van de nacht en bij aantrekkende wind vast in het ijs op het IJsselmeer en hulp wordt geweigerd. Dat overkwam schipper Freek van IJken van de Stad Nijkerk I. ‘Er was die woensdag voor Kerst geen vaarverbod, maar er werd wel dringend geadviseerd ’s avonds niet meer te varen. Ik vaar voor een veevoederfabrikant en die had de volgende dag een schip nodig in Amsterdam. Ik heb met hem afgesproken toch te gaan varen.’

Door Marja de Vet
‘We hadden in ons achterhoofd dat we, als we zouden vastlopen, de ijsbreker zelf zouden gaan betalen. En we liepen vast, voorbij de Hollandse brug, aan het eind van de IJmeergeul, waar je de Pampusgeul ingaat. Nog maar een klein stukje voor Amsterdam.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

Stad Nijkerk I voor klant vast in het ijs | Schuttevaer.nl

Stad Nijkerk I voor klant vast in het ijs

Bij het vallen van de nacht en bij aantrekkende wind vast in het ijs op het IJsselmeer en hulp wordt geweigerd. Dat overkwam schipper Freek van IJken van de Stad Nijkerk I. ‘Er was die woensdag voor Kerst geen vaarverbod, maar er werd wel dringend geadviseerd ’s avonds niet meer te varen. Ik vaar voor een veevoederfabrikant en die had de volgende dag een schip nodig in Amsterdam. Ik heb met hem afgesproken toch te gaan varen.’

Door

Marja de Vet

‘We hadden in ons achterhoofd dat we, als we zouden vastlopen, de ijsbreker zelf zouden gaan betalen. En we liepen vast, voorbij de Hollandse brug, aan het eind van de IJmeergeul, waar je de Pampusgeul ingaat. Nog maar een klein stukje voor Amsterdam.

  • ‘De fabriek had mij nodig, maar ijsbreker weigerde hulp’
  • ‘Communicatie zwakke punt bij ijsbreken’

Ik ben vervolgens gaan bellen en heb er meteen bij gezegd dat ik wilde betalen. Maar bij Muller, die sinds deze winter de ijsbrekers op het IJsselmeer levert, kreeg ik te horen dat ze die dag van 7 tot 7 werkten. Muller ging overleggen met Rijkswaterstaat en na heel wat heen en weer gepraat kreeg ik te horen dat ze me niet gingen ophalen. Ja, als het een berging zou worden, dan wel. Maar ik had geen zin om vuurpijlen af te steken. Ik lag er wel beroerd bij, dwars in een aantrekkende wind. Ik heb toen De Heus gebeld en die heeft me uiteindelijk rond half één ’s nachts tegen betaling naar Amsterdam gebracht.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer