• ‘Afscheid viel Mattie zwaar, FBT was zijn levenswerk’

• ‘Mensen in nood kunnen mij gewoon bellen’

Door Henriette Driesen-Joanknecht
Ze besloot door te gaan en werd daarmee de enige vrouw in Nederland die in de berging actief is. Ze voert het beheer over twee sleepboten, een kraanschip, bok, kraanponton, dekschuit, de pontons voor de deur en wat los materieel. ‘In 1993 leerde ik Mattie kennen. Hij had een jaar eerder de duwsleepboot Flumar gekocht, nadat hij was weggegaan bij Rijkswaterstaat. We besloten samen op de Flumar te gaan varen. In 2002 zijn we in Beneden-Leeuwen met de berging begonnen, vanaf 2004 zijn we naar deze plek in Druten gegaan. We begonnen met twee sleepboten, later kwam er een kraanschip en nog meer materieel bij. Als je hier zit, groeit het bedrijf ook verder. In augustus viel Mattie weg. Het voerde een ongelijke strijd. De eerste drie chemokuren hielpen, maar daarna niet meer. Hij was pas 47. Ik ben 41. Op onze leeftijd moet het ook niet zo zijn. Mattie was alom bekend en wist overal een passende oplossing te bieden, zijn kennis heeft hij zoveel mogelijk aan mij en ons personeel overgedragen, zodat wij verder konden zonder hem. "Je zult het dadelijk ook zonder mij moeten doen, zei hij". Het viel hem  zwaar afscheid te nemen van zijn bedrijf, maar heeft zich er tot de laatste minuut voor ingezet. Dat was typisch Mattie.’