Verder zonder Piet Blaauw

De Bootlieden Vereniging Delfzijl/Eemshaven zal het vanaf 1 augustus zonder Piet Blaauw (65) moeten stellen. Dat zal even wennen zijn want hij was er 32 jaar in dienst, waarvan hij 20 jaar, naast de boekhouding, ook in de actieve dienst zat.

Verder zonder Piet Blaauw

Na 32 jaar weg bij Bootlieden Vereniging Delfzijl/Eemshaven

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

Verder zonder Piet Blaauw | Schuttevaer.nl

Verder zonder Piet Blaauw

De Bootlieden Vereniging Delfzijl/Eemshaven zal het vanaf 1 augustus zonder Piet Blaauw (65) moeten stellen. Dat zal even wennen zijn want hij was er 32 jaar in dienst, waarvan hij 20 jaar, naast de boekhouding, ook in de actieve dienst zat.

Verder zonder Piet Blaauw
  • Na 32 jaar weg bij Bootlieden Vereniging Delfzijl/Eemshaven

‘Voor mij stond altijd al vast dat ik wilde varen’, vertelt Blaauw. ‘Als kind was ik dagelijks in de haven te vinden.’ Maar vader Geert Blaauw, zelf werkzaam bij Wagenborg, adviseerde zijn zoon eerst een vakantiereis op een schip van Wagenborg te maken en dan pas te besluiten naar de zeevaartschool te gaan. De daaropvolgende ‘snuffelperiode’ aan boord van de Prinsenborg onder kapitein Frans de Nijs deed de jonge Blaauw niet afhaken. Hij schreef zich in voor de tweejarige opleiding BS voor stuurmansleerling aan de Zeevaartschool Abel Tasman. Blaauw herinnert zich de strenge discipline en de uniformen. In Delfzijl waren slechts twee gelegenheden waar de studenten zich mochten vertonen: het voormalige hotel Dik en het Eemshotel. De bij de jeugd geliefde bar-discotheek Moony Bar was taboe. Door via een raampje in de toegangsdeur te controleren of er witte petten op de kapstokken lagen, zag de directeur van de zeevaartschool er persoonlijk op toe dat het verbod werd nageleefd. Op school waren de studenten verplicht de fiets van de leraar aan te pakken en te stallen. Als een leraar de trap op- of afging werd ‘halt en front’ gemaakt. Ook het openen van de deur voor een leraar hoorde bij het bijbrengen van de fatsoensnorm. ‘Samen met een medestudent stond ik op een gegeven moment op een kruispunt het passerend vrouwelijk schoon te bekijken. Toeval wilde dat de directeur voorbij fietste. "Morgenochtend melden!", was het enige wat hij zei. ‘s Anderendaags werd me duidelijk gemaakt dat hij "dergelijke acties" van zijn studenten niet tolereerde. Vanwege de "afleidingen van de geneugten des levens" vond de schoolleiding dat de jonge Blaauw naar het internaat moest. En aldus geschiedde.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer