• Christiaan Boogaard
  leidt matrozen op in navolging van oud-werkgever

• ‘Mijn moeder hoopte dat ik er niks aan
  vond’

Door Henriette
Driesen-Joanknecht
‘Ik organiseerde die
reünie samen met Alex van Nederpelt. We zijn allebei op de Spes Salutis
opgeleid en vonden het een leuk idee om alle matrozen die bij hen zijn opgeleid
een keer bij elkaar te brengen. We lagen samen in Krefeld toen we het
bedachten. Het is een eerbetoon aan onze oud-werkgever. Ze hebben zelf geen
kinderen en als je ziet hoeveel moeite zij voor hun matrozen deden en hoelang
iedereen er bleef…’

Christiaan en Alex
besteedden een maand of vijf aan de organisatie. Ze zochten de oud-matrozen op
via Facebook, Schoolbank en via via. ‘We hebben er veel werk van gemaakt, omdat
we het leuk vonden om te doen. Via de social media achterhaalden we een hoop
matrozen en we kenden er zelf natuurlijk samen ook veel van naam. We kregen heel
leuke reacties.’

Inspirerend

Christiaan begon als
15-jarige bij de Nobels aan boord. Hij is geen voortijdige schoolverlater, maar
een jonge leerling. ‘Ik ben in mei gaan varen en ben in augustus jarig. Ik kom
niet uit een schippersfamilie en mocht van mijn ouders pas gaan varen als ik
mijn school had afgemaakt. Dus haalde ik eerst mijn mavo-diploma voordat ik op
de Spes Salutis begon.’

De houding van zijn
werkgever inspireerde hem toen hij zelf op een schip ging varen, waarop
personeel mogelijk is. ‘Ik wil de opzet van mijn oude baas graag voortzetten.
Ik heb nu een Nederlandse matroos die ik bijna helemaal heb opgeleid en in de
herfstvakantie vaart er een jongen mee die komt kijken of de binnenvaart wat
voor hem is.’

Ook matroos Henrick
voer eerst een reisje mee in de vakantie om te kijken of hij het wat vond. Hij
dacht namelijk van wel. ‘Er zit bij mij verder geen reden achter. Ik kom niet
direct uit een varende familie. Het werk trok me gewoon. Ik ging eerst een reis
met een nicht van mijn vader mee. Zij is de enige in onze familie die vaart.
Mijn moeder hoopte dat ik er niks aan vond, maar ik vond het hartstikke leuk.’

Henrick haalt zijn
papieren via de schriftelijke opleiding. Dat gaat hem goed af. Vooropleiding
Schipper is inmiddels binnen en voor navigatie 1 en 2 moet hij nog examen doen.
Hij is momenteel bezig met Ondernemer Binnenvaart en hoopt ooit een eigen schip
te hebben. Hij heeft nog geen idee of hij later een gezinsbedrijf wil of vrije
tijd wil varen.

Eerst beroep leren

Echtgenote Anna en
hun kinderen zijn de enige schipperskinderen aan boord. Anna woonde van haar
zesde tot achttiende op Eben Haezer en daarna nog een jaar bij haar zus om haar
opleiding af te maken. ‘Ik wilde graag varen, maar moest van mijn moeder mijn
opleiding tot doktersassistente afmaken. Zij zei altijd: “Ga eerst een beroep
leren. Je weet nooit waar het goed voor is en wat er in het leven gebeurt”. Ik
heb nog een tijdje het werk als doktersassistent en het varen bij mijn vader
afgewisseld.’

Hun twee kinderen
gaan naar hetzelfde internaat waar Anna ook zat. Ze ervaart het als positief dat
ze mensen tegenkomt met wie ze zelf op het internaat zat en dat er nog
leidsters werken die zij ook heeft gehad.

De toekomst voor
jongeren die voor de binnenvaart kiezen zien ze met vertrouwen tegemoet.
Christiaan is ervan overtuigd dat er voor de jonge instroom in de toekomst
genoeg werk is. ‘De problemen in de binnenvaart hebben eerder te maken met het
hebben van teveel hypotheek dan met te weinig werk. Ik zie voor jonge jongens
als Henrick daarom zeker toekomst in de binnenvaart. Daar zet ik mij graag voor
in.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Terra
Maris. Lengte: 110 meter. Breedte: 11,45 meter. Diepgang: 3,31 meter. Tonnage:
2800. Europanummer: 02325675. Motor: Caterpillar, 1700 pk. Thuishaven: ’s
Gravenpolder. Bouwjaar: 2002. Eigenaar: VOF Boogaard-Hovestadt.