• Andre Leemans vindt het vervelend dat zijn Thaise vrouw niet naar school kan

• ‘Papierwerk teveel om te bevatten voor mensen die gewoon werken’

Door

Henriette Driesen-Joanknecht

‘Nu heeft zij een verblijfsdocument dat elke vijf jaar verlengd moet worden. Zij heeft een inburgeringscursus gedaan. Maar als zij een vaste status wil krijgen, moet zij naar school en een opleiding volgen. Dat krijg ik niet voor elkaar, omdat wij varen. Hoe moet ik haar naar school laten gaan als ons huis zich telkens verplaatst. Ik vind het vervelend, dat ik haar niet naar school kan laten gaan’, vertelt Andre.

Papierwerk

Het naar Nederland halen van een buitenlandse partner vraagt tegenwoordig een herhaaldelijke afhandeling van veel papierwerk, vertellen ze. ‘Wij weten ook niet wat dat allemaal voor papieren zijn. Het zijn er zoveel. Het is teveel om te bevatten voor mensen die gewoon werken.’

Op zich begrijpen ze wel dat er controle moet zijn, maar nu lijkt het erop dat de goeden onder de kwaden lijden. ‘Voorheen kwam alles het land binnen en veel van die vrouwen kwamen in de prostitutie terecht. Dat kan ook niet. Maar waarom die controle niet daarop gericht kan zijn?’, vragen ze zich af.

Ze leerden elkaar kennen via kennissen, herinnert Andre zich. ‘Een vriend van mij is vrachtwagenchauffeur. Hij is getrouwd met een Thaise vrouw en zij was er op familiebezoek. We vonden elkaar aantrekkelijk. We kennen elkaar nu vijf jaar en varen vier jaar samen.’

Miss Samran vindt het leuk in Nederland. Ze is een keer op vakantie geweest naar Thailand, maar wilde binnen twee weken weer terug. Haar sociale contacten bestaan voor ene groot deel uit Thaise vrouwen die ook voor een Nederlander zijn gevallen en die komen ook weleens aan boord op bezoek. Haar familie zou graag zien dat Andre bij hen op bezoek gaat, maar dat zal niet snel gebeuren. ‘Ik durf echt niet te vliegen’, bekent hij.

Schip erbij

Andre begon op vijftienjarige leeftijd als matroos bij zijn vader aan boord. Zijn vader was zetschipper op het sleepschip Richard 2 van de Gebroeders van Laak. Ze voeren er veel mee naar boven en naar de Ruhr.

In 1981 kocht Andre een sleepschip, de Sander van 1368 ton. Na 21 jaar verkocht hij haar en kocht dit schip. Hij vaart nu een jaar of zes met deze Sander. Aan die overstap zitten voor en nadelen, constateert hij. ‘Op het sleepschip was mijn leven gemakkelijker. Hier gaat het sneller, maar ik kon een goede prijs krijgen en heb het daarom gedaan.’

Inmiddels heeft hij er nog een schip bijgekocht, de Batavia van 614 ton. ‘Op dat schip mag ik alleen varen. Ik heb er een ijzeren vloer en rolluiken’, verklaart hij zijn aanschaf.

Oud-voor-nieuw

Andre ziet wel wat in een activering van de oud-voor-nieuw-regeling, vertelt hij. ‘Van mij mag er weer een ronde komen. Ik heb altijd aan de vorige regeling betaald en er zit genoeg in de pot.’

Plannen wat hij dan wil gaan doen, heeft hij al. ‘Ik koop dan een groter schip, een tachtig meter. Het wordt geen nieuwbouw, maar je ziet dat veel vijfhonderdtonspartijen duizendtonspartijen worden. Daarop wil ik inspringen.’

In zijn vaargebied mag er wel wat worden gedaan aan de voorzieningen voor de scheepvaart bij de drukke weg die langs de loskade in Veghel loopt. ‘Een voetgangerstunnel lijkt mij wel handig, dan heeft het wegverkeer geen hinder van de overstekende schippers. Daarnaast vind ik het beangstigend dat er geen ambulance voor het schip kan komen. Dan moet de hele weg worden afgezet.’

Scheepsgegevens:

Scheepsnaam: Sander. Lengte: 60 m. Breedte: 6,60 m. Diepgang: 2,50 m. Tonnage: 639 ton. Europanummer: 2309869
Motor: 639 ton. Bouwjaar: 1953. Thuishaven: Barendrecht. Eigenaar: Leemans