• Slechte marktomstandigheden voor beunschip Germaton

• ‘Weinig vrouwen in het ballastzand’

Door

Henriette Driesen-Joanknecht

‘Wij hadden allebei veel heimwee in de beginjaren op het internaat en we denken dat onze kinderen daar ook last van zullen hebben. We willen daarom een huisje in de buurt van Amsterdam kopen. Je weet natuurlijk nooit wat de toekomst brengt, maar het is ons uitgangspunt’, vertellen ze.

De Germaton vervoert ballastzand, bagger of klei en in die markt zijn, in tegenstelling tot de zand- en grindvaart, weinig vrouwen aan boord. Een reden daarvoor kunnen ze niet bedenken. ‘Bij de aannemer waarvoor wij varen, zijn twee vrouwen aan boord en die zijn boven de 60. Verder zijn ze er gewoon niet.’

Yvonne vertrekt met de kinderen naar de wal als Léon zes jaar is. Ze weet nog niet wat ze kan verwachten als het zover is. ‘Ik heb nog nooit alleen met de kinderen aan de wal gezeten, dus hoe het echt is? We zullen in elk geval meer sociale contacten krijgen en een avondje zwemmen zou voor mij wel leuk zijn. Ik kan dan ook meer dingen plannen’, vertelt ze.

Liever thuis

Ze is voorlopig niet van plan haar oude beroep als verpleegkundige weer op te pakken. Ze blijft liever thuis voor de kinderen. En trouwens, haar akte is sinds de geboorte van Léon verlopen. De jaren daarvoor combineerde ze verpleegkunde wel met het varen, zodat haar papieren hun geldigheid behielden.

‘Ik ben na de havo de opleiding voor verpleegkundige gaan volgen en werkte twee jaar in het AMC. Voordat ik kinderen kreeg, werkte ik in het weekend als verpleegkundige. Maar ik heb een schildklierziekte overgehouden aan mijn vorige zwangerschap en hield het niet vol om twee banen met een kind te combineren. Als ik nu als verpleegkundige wil werken, moet ik een opfriscursus doen. Ik verwacht voorlopig lekker bij de kinderen thuis te blijven. Als ik fulltime ga werken kan ik ze net zo goed naar het internaat doen, want dan zie ik ze ook niet. Ik sta er aan de wal ook alleen voor, dat maakt het hebben van een baan ook lastiger als de kinderen klein zijn.’

Ineens verkocht

Tonny begon na de LTS als matroos bij zijn vader op de vorige Germaton. Zijn vader bezat twee schepen. Na een jaar begon hij als matroos op het andere schip. Hij haalde geleidelijk aan zijn papieren en werd er schipper nadat zijn schipper wegging. Het schip waarop hij schipper was werd na een jaar verkocht en Tonny keerde terug bij zijn vader aan boord. Lang voeren ze niet samen, want zijn vader overleed. ‘Het schip waarop ik schipper was, werd in juni verkocht. Mijn vader overleed in oktober. De maanden dat we samen voeren waren leuk. Ik ben toen met de vorige Germaton gaan varen. Aanvankelijk met mijn moeder en na een paar maanden met een matroos. Zes jaar later, in 2004 kwam Yvonne aan boord.’

Het stel vaart op deze Germaton sinds 2010. Ze kochten haar omdat ze een stap moesten zetten, verklaart Tonny. ‘Ik had de vorige Germaton te koop gezet met de gedachte: "Ik zie wel wat er gebeurt". Toen was ze ineens verkocht en moesten we wat. Het vorige schip was wat ouder. Deze is jonger en iets groter. Je gaat dan toch wat vooruit met je bedrijf.’

Omloopsnelheid

In hun markt is momenteel weinig werk. Het gaat nu eenmaal niet goed in de bouw. 2010 was het slechtste jaar. De markt is hectischer geworden. ‘Er is nu te weinig werk voor de schepen die er zijn. Je moet heel goed zoeken naar werk. Het komt doordat er geen grote infrastructurele projecten zijn en bouwprojecten worden afgeblazen. De goedkoopste die het snelste is, krijgt het werk.’

Omloopsnelheid is zeer belangrijk, omdat daarop de vrachtprijzen zijn gebaseerd. ‘In de ballastvaart moet je eigenlijk een reisje per dag doen, daarop zijn de vrachtprijzen gebaseerd. Als je maar twee reizen per week kunt doen, omdat er minder werk is, is je omzet ook gehalveerd.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Germaton. Lengte: 75 meter. Breedte: 7,55 meter. Diepgang: 3,36 meter. Tonnage: 1275. Europanummer: 02104893. Motor: MTU, 816 pk. Thuishaven: Amsterdam. Bouwjaar: 1975. Eigenaar: Busker