Zoveel generaties die opeenvolgend voor dezelfde bevrachter varen komt niet vaak voor, constateert Harrie. Hij merkt daarom ook op dat hij bijna tot de inventaris behoort. Wel is het personeel in de firma intussen verjongd. ‘Er zijn met de jaren jongeren gekomen die H&S leiden en het hebben overgenomen, maar dat is normaal. Anders kan een firma niet blijven bestaan.’

Harrie begon in 1970 voor zichzelf. Voor die tijd werkte hij bij zijn vader aan boord. Hij begon op een Agma-S van 600 ton en voer ermee tot hij op het huidige schip stapte. Hij heeft altijd in de daghuur gevaren, want dat bevalt prima. Hij ziet zichzelf geen ander schip meer kopen. Het is ook onmogelijk, verwacht hij. ‘Ik ben 63. Ik krijg geen geld meer van de bank voor een schip. Dat hoeft ook niet, want we hebben het goed naar onze zin.’

• ‘Doorvaren tot Harrie 70 is’

Zijn vrouw Rita is van de wal. Ze was tolk/vertaalster voordat ze aan boord stapte, maar doet daar eigenlijk niets meer mee. ‘Ze is gestopt toen ze ging varen. Ze werkte bij een verzekeringsmaatschappij en vertaalde in het Frans, Duits, Engels en Nederlands. Oorspronkelijk komt ze uit België.’
Het echtpaar kreeg een dochter en een zoon. De zoon is ook gaan varen, maar zette de familietraditie niet voort. Hij vaart voor een andere bevrachter op de Sustento.
Het voorlopige plan van het echtpaar is te blijven varen tot Harrie 70 is. ‘Het hangt ervan af of ik gezond blijf. Van je pensioen leven is ook zo wat. Dan kun je maar beter doorvaren als het lichamelijk nog gaat.’
Het huis aan de wal komt er pas als ze gaan stoppen, hebben ze besloten. ‘We hebben de pech dat de schepen minder waard zijn geworden, maar dat is nu eenmaal zo.’

Dubbelwandig

Ondanks de waardedaling ziet Harrie de toekomst voor zijn scheepstype positief in, want schepen zoals de zijne verdwijnen uit de markt en er komen geen nieuwe bij. Dat zal in de toekomst de positie van zijn schip mogelijk gunstiger maken. ‘Dit is een echt kanaalschip. We zijn dubbelwandig. Dat is niet elk schip in deze grootte. Nieuwbouw in deze maat is vaak te duur. Het is niet op te varen.’
En de toekomst van de binnenvaart als geheel? ‘Het komt vanzelf goed, als we geduld hebben.’

• ‘Altijd in daghuur gevaren voor Heager & Smidt en dat bevalt prima’

Het vaargebied van de Agma-S is meestal van Walsum naar Antwerpen en Rotterdam. Tegenwoordig komt daar ook vaak Maastricht bij en een of twee keer per jaar is er werk naar Bratislava. Op de vaarroute van Walsum naar Maastricht mag er aan sluis Weurt wel iets worden verbeterd, vindt Harrie. ‘Van mij mogen ze die sluis aanpassen, zoals sluis Tiel functioneert. Daar hebben ze meezakkende staalkabels voor de deur zitten. Die kabels beschermen de deuren als er een schip tegenaan vaart. Ik begrijp het van sluis Weurt wel, want als iemand die deur eruit vaart, loopt Nijmegen onder. Maar dat zou je ook anders kunnen lossen dan met getrapt schutten’, legt hij uit.

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Agma-S. Lengte: 71 meter. Breedte: 8,43 meter. Diepgang: 2,62 meter. Tonnage: 995. Motor: Detroit Diesel, 825 pk. Europanummer: 02320844. Thuishaven: Dordrecht. Bouwjaar: 1971. Eigenaar: Schouten.