Afscheid van oud familiebezit

Jan Veldman en Anneke Brouwer varen op de 888-tonner Anda. Ze hebben dit schip nog maar een paar weken in hun bezit. Hiervoor voeren ze met een duwboot en het sleepschip dat de opa van Anneke had gebouwd. De duwboot is verkocht en het sleepschip ging 2 oktober naar de sloop. Het afscheid viel zwaar.

-

Afscheid van oud familiebezit

Door

Henriette Driesen-Joankecht

‘We moesten wat, want er kwamen teveel kosten aan het schip en we moeten nog een jaar of 12 varen. Rentenieren kunnen we nog niet. Het is best emotioneel als je het schip waarop je bent opgegroeid naar de sloop vaart en dan met de duwboot wegvaart’, vertelt Anneke.

De duwboot Anda 2 hebben ze verkocht aan Belgische ondernemers die ermee met duwbakken gaan varen voor Agrifirm in Oss. Ze waren de duwboot tot hun eigen verbazing zo kwijt. ‘De boot heeft maar 14 dagen te koop gestaan. Dat was een zorg minder, want nu konden we de opbrengst van de boot en het schip gebruiken om dit schip te kopen. Dat scheelt toch in je financiering.’

  • ‘Grote verschillen tussen sloperijen’

Bij het slopen van je schip is het belangrijk zoveel mogelijk offertes op te vragen. Er zat namelijk een flink verschil in de voorwaarden en vergoeding, zo bleek. ‘Tussen de sloper die het meeste betaalde en het minste zat een verschil van 10.000 euro. We hebben gekozen voor de sloper die het meeste betaalde, want daar mochten we ook alles van het schip halen wat we wilden meenemen. Ons schip had een moderne autokraan. Die hebben we eraf gehaald en die komt nog hier aan boord. Deze autokraan moet je nog met de hand omtrekken. Onze aluminiummast hebben we bijvoorbeeld ook meegenomen.’

Zwaar jaar

In de periode dat ze zelf afhuisden moesten ze ook de moeder van Anneke verhuizen, dat was best zwaar. ‘Mijn vader werd ziek en na 2,5 maand tobben overleed hij. Mijn moeder woonde in een tweepersoonsappartement en moest naar een eenpersoonsappartement. Dat viel allemaal samen met onze verhuizing. Ik ben enig kind en dan komt alles op jou neer. Het was dit jaar een beetje teveel allemaal.’

Jan en Anneke zijn beiden schipperskinderen, maar ze zaten niet de hele tijd op het internaat. Dat komt, omdat hun ouders een sleepschip hadden en beiden voor Defensie in de munitieopslag lagen. Dat er schepen met gezinnen erop in de munitieopslag lagen is nu nog nauwelijks voor te stellen, maar in die tijd was het normaal. ‘We lagen niet bij elkaar. We kenden elkaar niet. Mijn ouders lagen in Alphen aan de Maas en ik ging in Appeltern aan de wal naar school. Dat was toen een heel normale gang van zaken’, herinnert Anneke zich.

Giftige lading

Ze hebben twee kinderen. Een zoon van 20 die in hun huis woont en een dochter van 11. ‘Onze zoon vaart op de duw-sleepboot Gepke 3. Hij heeft al zijn papieren via het STC gehaald. Onze dochter zit in Dordrecht op het internaat’, vertellen ze.

Met hun vorige schip stonden ze al eens in Weekblad Schuttevaer. Dat was toen ze werden geëvacueerd omdat er fosforwaterstofgas in hun lading rijst bleek te zitten. Dat gas werd gebruikt voor ongediertebestrijding. ‘We hadden de rijst geladen en het begon te stinken. We roken een soort knoflooklucht. Ik belde een collega om raad en hij zei dat ik Wim Veldman van VROM moest bellen als ik het niet vertrouwde. Die was binnen een half uur aan boord. Onze dochter was nog klein. Zij zat nog in de Maxi-Cosi. We moesten van Wim Veldman gelijk van boord af en in mum van tijd stonden we zonder spullen aan de wal. Toen zijn we de volgende dag maar wat kleren gaan kopen. Het voorval heeft veel kranten gehaald. Gelukkig hebben we er niks aan over gehouden.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Anda. Lengte: 70 meter. Breedte: 7,25 meter. Diepgang: 2,61 meter. Tonnage: 888. Motor: 2 x Scania, 320 pk. Europanummer: 02314589. Bouwjaar: 1957. Thuishaven: Dordrecht. Eigenaar: VOF Scheepvaartbedrijf Anda.

 

Afscheid van oud familiebezit | Schuttevaer.nl

Afscheid van oud familiebezit

Jan Veldman en Anneke Brouwer varen op de 888-tonner Anda. Ze hebben dit schip nog maar een paar weken in hun bezit. Hiervoor voeren ze met een duwboot en het sleepschip dat de opa van Anneke had gebouwd. De duwboot is verkocht en het sleepschip ging 2 oktober naar de sloop. Het afscheid viel zwaar.

-

Afscheid van oud familiebezit

Door

Henriette Driesen-Joankecht

‘We moesten wat, want er kwamen teveel kosten aan het schip en we moeten nog een jaar of 12 varen. Rentenieren kunnen we nog niet. Het is best emotioneel als je het schip waarop je bent opgegroeid naar de sloop vaart en dan met de duwboot wegvaart’, vertelt Anneke.

De duwboot Anda 2 hebben ze verkocht aan Belgische ondernemers die ermee met duwbakken gaan varen voor Agrifirm in Oss. Ze waren de duwboot tot hun eigen verbazing zo kwijt. ‘De boot heeft maar 14 dagen te koop gestaan. Dat was een zorg minder, want nu konden we de opbrengst van de boot en het schip gebruiken om dit schip te kopen. Dat scheelt toch in je financiering.’

  • ‘Grote verschillen tussen sloperijen’

Bij het slopen van je schip is het belangrijk zoveel mogelijk offertes op te vragen. Er zat namelijk een flink verschil in de voorwaarden en vergoeding, zo bleek. ‘Tussen de sloper die het meeste betaalde en het minste zat een verschil van 10.000 euro. We hebben gekozen voor de sloper die het meeste betaalde, want daar mochten we ook alles van het schip halen wat we wilden meenemen. Ons schip had een moderne autokraan. Die hebben we eraf gehaald en die komt nog hier aan boord. Deze autokraan moet je nog met de hand omtrekken. Onze aluminiummast hebben we bijvoorbeeld ook meegenomen.’

Zwaar jaar

In de periode dat ze zelf afhuisden moesten ze ook de moeder van Anneke verhuizen, dat was best zwaar. ‘Mijn vader werd ziek en na 2,5 maand tobben overleed hij. Mijn moeder woonde in een tweepersoonsappartement en moest naar een eenpersoonsappartement. Dat viel allemaal samen met onze verhuizing. Ik ben enig kind en dan komt alles op jou neer. Het was dit jaar een beetje teveel allemaal.’

Jan en Anneke zijn beiden schipperskinderen, maar ze zaten niet de hele tijd op het internaat. Dat komt, omdat hun ouders een sleepschip hadden en beiden voor Defensie in de munitieopslag lagen. Dat er schepen met gezinnen erop in de munitieopslag lagen is nu nog nauwelijks voor te stellen, maar in die tijd was het normaal. ‘We lagen niet bij elkaar. We kenden elkaar niet. Mijn ouders lagen in Alphen aan de Maas en ik ging in Appeltern aan de wal naar school. Dat was toen een heel normale gang van zaken’, herinnert Anneke zich.

Giftige lading

Ze hebben twee kinderen. Een zoon van 20 die in hun huis woont en een dochter van 11. ‘Onze zoon vaart op de duw-sleepboot Gepke 3. Hij heeft al zijn papieren via het STC gehaald. Onze dochter zit in Dordrecht op het internaat’, vertellen ze.

Met hun vorige schip stonden ze al eens in Weekblad Schuttevaer. Dat was toen ze werden geëvacueerd omdat er fosforwaterstofgas in hun lading rijst bleek te zitten. Dat gas werd gebruikt voor ongediertebestrijding. ‘We hadden de rijst geladen en het begon te stinken. We roken een soort knoflooklucht. Ik belde een collega om raad en hij zei dat ik Wim Veldman van VROM moest bellen als ik het niet vertrouwde. Die was binnen een half uur aan boord. Onze dochter was nog klein. Zij zat nog in de Maxi-Cosi. We moesten van Wim Veldman gelijk van boord af en in mum van tijd stonden we zonder spullen aan de wal. Toen zijn we de volgende dag maar wat kleren gaan kopen. Het voorval heeft veel kranten gehaald. Gelukkig hebben we er niks aan over gehouden.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Anda. Lengte: 70 meter. Breedte: 7,25 meter. Diepgang: 2,61 meter. Tonnage: 888. Motor: 2 x Scania, 320 pk. Europanummer: 02314589. Bouwjaar: 1957. Thuishaven: Dordrecht. Eigenaar: VOF Scheepvaartbedrijf Anda.