Door

Tessa Heerschop

De Nederlandse chartervloot telt momenteel 477 schepen, die in 2009 goed waren voor 1,2 miljoen overnachtingen en een gezamenlijke omzet van 55,4 miljoen euro. Vooral het IJsselmeer, de Waddenzee en de Friese wateren zijn populaire vaargebieden.

• ‘Niet moeilijk om werk te vinden in zeilchartervaart’

• ‘Altijd wat te doen en spectaculair’

Dirk was vorig jaar nog te jong om betaalde arbeid te verrichten op de schepen. ‘Ik heb gemaild naar schippers dat ik graag een keer zou willen meevaren om de werksfeer te proeven. Ik mocht meteen mee met een schip. Daarna voer ik mee op schepen tijdens de Strontrace en de Kuiper Brandarisrace en nu werk ik af en toe op charterschepen in Groningen. Maar ik kreeg nog niets betaald, ik ben pas net 16.’

Uitzendbureaus

Volgens Marijke de Jong, office manager bij de Vereniging voor Beroepschartervaart (BBZ) is het niet  moeilijk om werk te vinden als maat. ‘Er zijn verschillende uitzendbureaus gespecialiseerd in chartervaart, er zijn veel sites online met een prikbord, zoals Dwarstuig.nl. Je kunt ook zelf de haven op en een schip uitzoeken dat bij je past. Meestal heeft een schipper werk, of kent hij via via een geschikt schip.’

De BBZ telt de werkgelegenheid in arbeidsjaren, in 2009 waren dat er 1235. Dat komt neer op meer dan twee miljoen arbeidsuren per jaar. Om als maat mee te varen heb je een Basic Safety Certificaat en een medische keuring nodig. Dirk wil daarnaast een urenboekje bijhouden. ‘Ik wil graag mijn groot vaarbewijs halen en doorgroeien binnen de vloot.’

Spectaculair

Zijn liefde voor charterschepen kan Dirk moeilijk omschrijven. ‘Ik vind het leuk om met mensen om te gaan. En ook al lijkt het rustig werk, er is altijd wat te doen en ik vind het spectaculair. Je bent met mensen die begrijpen wat je bedoelt met varen. Jongeren van mijn leeftijd zijn alleen met voetbal bezig. Dat heb ik ook gedaan, maar ik vind er niks aan. Zeilen is bijzonder, je wordt door de natuur voortgestuwd. Je bent afhankelijk van de wind. Het is iets van vroeger, wat nu nog bestaat. Op een luxe jacht druk je een knopje in, daar is niets aan. Op een zeilschip moet je alles met de hand doen. De hele dag niks doen is sowieso niets voor mij.’

Dirk vindt het jammer dat hij niet meer jongeren in de chartervaart tegenkomt. ‘Ze hebben het lef niet om een eigen keuze te maken. Ze willen alleen met kennissen meelopen. Ze denken: wat hij heeft moet ik ook, maar hebben geen bijbaantjes, want pappie en mammie betalen alles. Ik werk hier vrijwillig, maar dat is omdat ik het leuk vind en er heel erg veel van leer en denk er mijn beroep van te maken.’
Dirk moet nog anderhalf jaar naar school om zijn VMBO af te maken, daarna hoopt hij fulltime aan de slag te gaan op het water.