Door
Henriette Driesen-Joanknecht
‘We hebben 17 jaar met moeilijk opvoedbare jongeren van Hollands Glorie gewerkt. Ze liepen voor een periode van vier tot zes weken stage bij ons aan boord. Ik vond dat erg leuk werk en dan met name met de jongens die het stempel hadden om onhandelbaar te zijn.’
-
Echtpaar Meints werkte 17 jaar met moeilijk opvoedbare jongeren
-
‘Ik ben het type vandaag laden, morgen lossen’
Het echtpaar zag er een uitdaging in om de jongens weer op de rails te krijgen. Het probleem zat niet altijd bij de jongens, leerden ze met de jaren. ‘Negen van de tien keer lag het niet aan de jongens, maar aan de ouders. Gezinsproblemen als overmatig alcoholgebruik, drugsgebruik, incest, complexe scheidingen, het kwam allemaal voorbij in de dossiers. Wij gooiden die map altijd aan de kant en observeerden zelf. Dat bleek vaak erg goed te werken.’
Hendrik en zijn vrouw stopten ermee toen hun eigen gezin het niet meer toeliet. Maar enkele van hun voormalige stagiairs ziet ze nog steeds. Meints: ‘We zijn ermee gestopt toen onze dochters begonnen te puberen. Toen werd het allemaal een beetje teveel. Twee van die jongens zie ik nog steeds regelmatig. Je raakt ze uit het oog. We hebben er tientallen aan boord gehad. Volgens mij bestaat dat internaat nu niet meer.’
Zijn dochters bezochten het internaat in Vreeswijk. Dat ging goed totdat de meiden in de puberteit kwamen. ‘Op zich ging het best goed op het internaat. Wij vonden het moeilijk om de kinderen door de week niet te zien. We besloten een huis in Langerak te huren toen onze oudste een jaar of 16 was. Mijn schoonzus woonde daar. Het liep op het internaat toen niet lekker met ze. Ze gingen er met zijn tweeën wonen en mijn schoonzus hield een oogje in het zeil.’
Kort werk
Meints kwam via een kennis van zijn ouders in de zand- en grindvaart terecht. Het is hem op het lijf geschreven. Zijn vader voer met een Dortmunder op de Rijn. ‘Ik werkte bij mijn vader aan boord, maar heb zijn schip niet overgenomen, omdat ik de Rijn niet opwilde. Ik vond de afstanden te lang. Ik ben het type vandaag laden, morgen lossen. Als ik vandaag niet laad gaan de ruimen roesten en als ik morgen niet los gaat de lading stuiven. Dat heeft er altijd bij mij ingezeten. Toen mijn vader stopte met varen, zocht ik werk. Een kennis van mijn ouders had een beunschip, daarop ben ik begonnen.’
Ook al bevalt de zand- en grindvaart goed, het gaat momenteel niet zo goed in dit segment. Daar hoor je weinig over. ‘Ik denk dat het komt doordat de gemeenschap erg besloten is. Men praat er niet over. Dat vind ik verkeerd en dat botst soms. Dat is moeilijk om mee om te gaan.’
Meints voer 27 jaar met zijn vrouw. Toen zijn vaargebied veranderde ging ze aan de wal. ‘We hebben jarenlang op Harderwijk gevaren. Sinds begin dit jaar moeten we varen waar er werk is. Dat houdt in dat we veel werk op Zeeland en op het IJsselmeer hebben. Mijn vrouw kon daar niet tegen en we hebben besloten, dat zij naar de wal zou gaan. Ze voer graag mee, behalve dan op Zeeland. Er is momenteel niet veel te kiezen. Nu probeer ik elke vrijdag naar huis te gaan.’
Als hij thuis is houdt hij zich bezig met modelbouw. ‘Ik heb thuis een werkplaats in advies voor modelbouw. Ik maak hoofdzakelijk schepen en vrachtwagens. Als ik een romp heb, bouw ik er zelf iets van. Ik bouw ook op bestelling. Het is mijn passie, al kun je er niet van leven.’
Scheepsgegevens
Scheepsnaam: Juntos. Lengte: 70 meter. Breedte: 7,20 meter. Diepgang: 2,83 meter. Tonnage: 928. Motor: Caterpillar, 487 ton. Bouwjaar: 1965. Thuishaven: Harderwijk. Eigenaar: VOF Meints. URL: http://www.vof-juntos.nl/
Het schip Hollands Glorie: http://www.delogeerboot.nl/de_erasmus.html
Modelbouw: http://www.modelbouw-schuur.nl/