Sailboa midden in crisis nieuw in partymarkt

Imre Leenhouts (38) vaart sinds deze zomer met zijn partyschip Sailboa (28,5 x 5,75 meter) op het Amsterdamse IJ. Hij kocht de motorklipper vorig jaar met een lening van de bank. Hoewel de bank er in het begin geen heil in zag, wist hij ‘door te lullen als Brugman’, toch geld los te krijgen, midden in de crisis in februari 2009. Nu verdient hij zijn brood door het schip te verhuren voor feesten en partijen en is hij een veerdienst begonnen tussen IJburg en Pampus.

Sailboa

Door

Tessa Heerschop

Leenhouts is niet opgegroeid in de schipperswereld, maar bijna zijn hele leven draait om varen. Als kind al werd hij verliefd op de ‘bootjeswereld’. Hij begon met zeilen, waarna het in zijn woorden ‘van kwaad tot erger’ ging. Reddingsboten, jachtjes, rondvaartboten, kon het drijven, dan was Imre erop te vinden.

  • Imre Leenhouts exploiteert klipper met feesten en veerdienst
  • ‘Amsterdamse partymarkt is oneerlijk verdeeld’

De keuze voor een studie HTS Scheepsbouwkunde was dan ook snel gemaakt. Tijdens zijn studententijd, werkte hij als rondvaartschipper in Amsterdam. De studie maakte hij niet af, hij ging werken bij de salesafdeling van Rederij Lovers. Zijn echte roeping vond hij toen hij een paar jaar later bedrijfsleider van de watertaxi was. ‘Ik wilde het roer omgooien, wist dat ik mijn dromen moest gaan verwezenlijken. Dus zette ik mijn dromen letterlijk op papier: een lange zeiltocht maken en een eigen bedrijf beginnen. En het liefst die twee combineren.’

Wereldreis

Zijn eerste droom kwam in 2002 uit. Een rijke Engelse dame vroeg hem met drie anderen een reis rond de wereld te maken met haar zeilboot Mystic60 van bijna 20 meter lang. Op die manier kon ze op haar vakantiebestemmingen genieten van haar schip. Imre begon zijn tocht in het najaar van 2002, maar stapte halverwege af op Sint Maarten, na een ruzie met de kapitein. Na een afkoelingsperiode vroeg hij Imre echter terug op het schip, waarna ze doorvoeren naar eindpunt Nieuw Zeeland. ‘Het mooiste was toen we Bora Bora binnenzeilden in 2003. Ik was in mijn hoofd al gek op Bora Bora door de Franse schrijver Alain Gerbault. Toen we voet aan wal zetten, struikelde ik bijna over een monument van die man. Dat was een heel mooi moment.’

Restaurantschip

Toen Leenhouts in 2004 terugkwam in Nederland was het tijd voor zijn tweede droom, een eigen bedrijf. Maar dat bleek zo eenvoudig niet. Dus begon hij eerst weer als freelance schipper op rondvaart- en partyboten in de Amsterdamse grachten. Tot februari 2009, toen een bank zijn businessplan goedkeurde en hij de voormalig Zeeuwse zeilklipper Sailboa kon kopen. Het schip had weinig verbouwing nodig om als partyschip te gaan varen, want het was al een restaurant geweest. De eigenaren hadden vijf jaar lang geprobeerd van het schip een varende restaurantlocatie te maken, maar het was nooit een echt winstgevende onderneming geworden. ‘Je moet de schipperswereld kennen om het op gang te krijgen’, zegt Leenhouts. ‘Je moet de juiste schippers kennen om met het schip te varen. Die mensen nemen technische kennis mee, kennen de opstappunten en vergunningen die nodig zijn. De vorige eigenaren hebben nooit geschikte mensen gevonden om in te zetten. Ze waren meer bezig met het restaurant, dan met het schip. Maar een varende onderneming blijft toch een vak apart.’

Tientallen concurrenten

Afgelopen lente stopte Leenhouts met freelancewerk, om zich volledig op zijn eigen schip te concentreren. Groepen vinden hem via internet, collega-reders, boekingsbureaus en andere sites. Ook de veerdienst zorgt voor publiciteit. Omdat het schip relatief goedkoop is af te huren, weten veel particulieren hem te vinden. Het is immers geen luxe salonboot en er kunnen 120 mensen mee. Leenhouts: ‘Omgerekend per persoon is het schip vrij goedkoop. Maar je kunt het zo luxe maken als je wilt, met de aankleding en catering is veel mogelijk.’
In Amsterdam varen 169 rondvaartboten met een vergunning en circa 20 partyschepen. Maar de markt is volgens de schippers oneerlijk verdeeld. Terwijl Amsterdamse schepen veel geld kwijt zijn aan vergunningen en belasting, mogen ook schepen uit andere steden de openbare wateren van Amsterdam op. Zo heeft de Sailboa alleen al uit Lelystad concurrentie van ongeveer 30 partyschepen. Hoeveel partyschepen er exact actief zijn op het IJ en de grachten is hierdoor onduidelijk.

Goed inkomen

Met de veerdienst tussen IJburg en Pampus is Leenhouts 29 juni begonnen. Voornamelijk Nederlandse toeristen die een dagje uit zijn nemen de overtocht, die 17 euro voor volwassenen kost en 13 euro voor kinderen. In de zomer vaart het schip twee keer per dag, van woensdag tot en met zondag. Met de veerdienst is Leenhouts nog niet helemaal uit de kosten. ‘Het is bijna kostendekkend, wat natuurlijk een goede start is voor een beginnende veerdienst. Met wat meer naamsbekendheid, denk ik volgend jaar quitte te draaien.’
Voor een startende ondernemer heeft Leenhouts naar eigen zeggen niets te klagen. Vorig jaar had hij 30 partijen en dit jaar worden dat er 60. Volgend jaar hoopt hij tussen de 80 en 100 keer uit te varen, los van de veerdienst. Hoeveel hij exact verdient, wil hij niet kwijt. Maar met 40 à 50 vaarten per jaar heeft hij ‘een goed inkomen’. Van de bank heeft hij in elk geval nog geen klachten gehad. Met één probleem zit hij wel: ‘Ik heb nu mijn twee dromen verwezenlijkt en dat voelt wat leeg aan. Misschien moet ik een derde droom op papier zetten.’

Scheepsgegevens

Zeeuwse klipper Sailboa. Gebouwd bij Scheepswerf Boot in Delft in 1899. Lengte: 28,5 meter. Breedte: 5,75 meter. Diepgang: 1,20 meter. Tonnage: 130. Ligplaats: Amsterdam. Europanummer: 3010138. Motor: Daewoo, 160pk.

Sailboa midden in crisis nieuw in partymarkt | Schuttevaer.nl

Sailboa midden in crisis nieuw in partymarkt

Imre Leenhouts (38) vaart sinds deze zomer met zijn partyschip Sailboa (28,5 x 5,75 meter) op het Amsterdamse IJ. Hij kocht de motorklipper vorig jaar met een lening van de bank. Hoewel de bank er in het begin geen heil in zag, wist hij ‘door te lullen als Brugman’, toch geld los te krijgen, midden in de crisis in februari 2009. Nu verdient hij zijn brood door het schip te verhuren voor feesten en partijen en is hij een veerdienst begonnen tussen IJburg en Pampus.

Sailboa

Door

Tessa Heerschop

Leenhouts is niet opgegroeid in de schipperswereld, maar bijna zijn hele leven draait om varen. Als kind al werd hij verliefd op de ‘bootjeswereld’. Hij begon met zeilen, waarna het in zijn woorden ‘van kwaad tot erger’ ging. Reddingsboten, jachtjes, rondvaartboten, kon het drijven, dan was Imre erop te vinden.

  • Imre Leenhouts exploiteert klipper met feesten en veerdienst
  • ‘Amsterdamse partymarkt is oneerlijk verdeeld’

De keuze voor een studie HTS Scheepsbouwkunde was dan ook snel gemaakt. Tijdens zijn studententijd, werkte hij als rondvaartschipper in Amsterdam. De studie maakte hij niet af, hij ging werken bij de salesafdeling van Rederij Lovers. Zijn echte roeping vond hij toen hij een paar jaar later bedrijfsleider van de watertaxi was. ‘Ik wilde het roer omgooien, wist dat ik mijn dromen moest gaan verwezenlijken. Dus zette ik mijn dromen letterlijk op papier: een lange zeiltocht maken en een eigen bedrijf beginnen. En het liefst die twee combineren.’

Wereldreis

Zijn eerste droom kwam in 2002 uit. Een rijke Engelse dame vroeg hem met drie anderen een reis rond de wereld te maken met haar zeilboot Mystic60 van bijna 20 meter lang. Op die manier kon ze op haar vakantiebestemmingen genieten van haar schip. Imre begon zijn tocht in het najaar van 2002, maar stapte halverwege af op Sint Maarten, na een ruzie met de kapitein. Na een afkoelingsperiode vroeg hij Imre echter terug op het schip, waarna ze doorvoeren naar eindpunt Nieuw Zeeland. ‘Het mooiste was toen we Bora Bora binnenzeilden in 2003. Ik was in mijn hoofd al gek op Bora Bora door de Franse schrijver Alain Gerbault. Toen we voet aan wal zetten, struikelde ik bijna over een monument van die man. Dat was een heel mooi moment.’

Restaurantschip

Toen Leenhouts in 2004 terugkwam in Nederland was het tijd voor zijn tweede droom, een eigen bedrijf. Maar dat bleek zo eenvoudig niet. Dus begon hij eerst weer als freelance schipper op rondvaart- en partyboten in de Amsterdamse grachten. Tot februari 2009, toen een bank zijn businessplan goedkeurde en hij de voormalig Zeeuwse zeilklipper Sailboa kon kopen. Het schip had weinig verbouwing nodig om als partyschip te gaan varen, want het was al een restaurant geweest. De eigenaren hadden vijf jaar lang geprobeerd van het schip een varende restaurantlocatie te maken, maar het was nooit een echt winstgevende onderneming geworden. ‘Je moet de schipperswereld kennen om het op gang te krijgen’, zegt Leenhouts. ‘Je moet de juiste schippers kennen om met het schip te varen. Die mensen nemen technische kennis mee, kennen de opstappunten en vergunningen die nodig zijn. De vorige eigenaren hebben nooit geschikte mensen gevonden om in te zetten. Ze waren meer bezig met het restaurant, dan met het schip. Maar een varende onderneming blijft toch een vak apart.’

Tientallen concurrenten

Afgelopen lente stopte Leenhouts met freelancewerk, om zich volledig op zijn eigen schip te concentreren. Groepen vinden hem via internet, collega-reders, boekingsbureaus en andere sites. Ook de veerdienst zorgt voor publiciteit. Omdat het schip relatief goedkoop is af te huren, weten veel particulieren hem te vinden. Het is immers geen luxe salonboot en er kunnen 120 mensen mee. Leenhouts: ‘Omgerekend per persoon is het schip vrij goedkoop. Maar je kunt het zo luxe maken als je wilt, met de aankleding en catering is veel mogelijk.’
In Amsterdam varen 169 rondvaartboten met een vergunning en circa 20 partyschepen. Maar de markt is volgens de schippers oneerlijk verdeeld. Terwijl Amsterdamse schepen veel geld kwijt zijn aan vergunningen en belasting, mogen ook schepen uit andere steden de openbare wateren van Amsterdam op. Zo heeft de Sailboa alleen al uit Lelystad concurrentie van ongeveer 30 partyschepen. Hoeveel partyschepen er exact actief zijn op het IJ en de grachten is hierdoor onduidelijk.

Goed inkomen

Met de veerdienst tussen IJburg en Pampus is Leenhouts 29 juni begonnen. Voornamelijk Nederlandse toeristen die een dagje uit zijn nemen de overtocht, die 17 euro voor volwassenen kost en 13 euro voor kinderen. In de zomer vaart het schip twee keer per dag, van woensdag tot en met zondag. Met de veerdienst is Leenhouts nog niet helemaal uit de kosten. ‘Het is bijna kostendekkend, wat natuurlijk een goede start is voor een beginnende veerdienst. Met wat meer naamsbekendheid, denk ik volgend jaar quitte te draaien.’
Voor een startende ondernemer heeft Leenhouts naar eigen zeggen niets te klagen. Vorig jaar had hij 30 partijen en dit jaar worden dat er 60. Volgend jaar hoopt hij tussen de 80 en 100 keer uit te varen, los van de veerdienst. Hoeveel hij exact verdient, wil hij niet kwijt. Maar met 40 à 50 vaarten per jaar heeft hij ‘een goed inkomen’. Van de bank heeft hij in elk geval nog geen klachten gehad. Met één probleem zit hij wel: ‘Ik heb nu mijn twee dromen verwezenlijkt en dat voelt wat leeg aan. Misschien moet ik een derde droom op papier zetten.’

Scheepsgegevens

Zeeuwse klipper Sailboa. Gebouwd bij Scheepswerf Boot in Delft in 1899. Lengte: 28,5 meter. Breedte: 5,75 meter. Diepgang: 1,20 meter. Tonnage: 130. Ligplaats: Amsterdam. Europanummer: 3010138. Motor: Daewoo, 160pk.