‘Beroepsopleiding moet in de buurt zijn’

Wim Blok (19) vaart als volmatroos op de Spes Salutis. Hij is klaar met zijn opleiding en heeft zijn examens in april gehaald, maar zit nog te wachten op zijn diploma. Hij deed zijn BBL-opleiding bij het Maritiem Instituut De Ruyter, omdat die school bij hem in de buurt was.

-

Wim Blok

Door

Henriette Driesen-Joanknecht

‘Ik kom zelf uit ’s Gravenpolder. Voor mij was het handig dat de opleiding in de buurt zat. Als ik niet hoefde te varen, was ik een week thuis en toen ik nog geen rijbewijs had reed ik mee met klasgenoten. Een stuk of drie van mijn klasgenoten kwamen uit ’s Gravenpolder, er waren twee Belgen en een Brabander en de rest kwam uit Zeeland’, vertelt hij.

  • Vriendin matroos Wim Blok niet zo blij met zijn beroep
  • ‘Aanloopproblemen Instituut De Ruyter’

Hij vindt dat maritieme MBO-opleidingen in de buurt van de leerlingen moeten zitten, omdat dat de toegankelijkheid van maritieme beroepen vergroot. ‘In Zeeland zijn er veel die varen, als ze ver van huis een opleiding moeten volgen dan is dat moeilijker voor ze.’
De opleiding sloot goed aan op de interesse van Wim. Hij vond het jammer dat soms goed was te merken dat de opleiding nog met aanloopproblemen kampte. ‘Soms was het onoverzichtelijk. Zo zit ik nog steeds te wachten op mijn diploma-uitreiking. Van de tien kandidaten waren er vijf gezakt op radar. Als je een vak niet haalt krijg je je diploma niet. Voor mij is het lastig dat ik ook mijn diploma nog niet heb, omdat ze wachten op die andere leerlingen. Het verhaal was, dat de diploma-uitreiking minder leuk is als er te weinig mensen zijn.’

Vriendin

Wim wilde blijven varen in de toekomst, maar loopt tegen het probleem aan dat zijn vriendin het niet ziet zitten. Daardoor liggen alle mogelijkheden weer open. ‘Ik heb momenteel een vaste relatie, maar mijn vriendin ziet het varen niet zitten. Het is dus even afwachten wat ik ga doen.’
Hij is in elk geval van plan om eerst al zijn papieren te halen. ‘Ik wil eerst alle vaartijd halen, zodat het allemaal niet voor niets is geweest. Dan zie ik verder. Het kan best zijn dat ik later voor een vaarschema kies, waarin ik meer vrije tijd heb. Ik heb echt geen idee. Ik ben nog jong. Het kan nog alle kanten uit met mij.’

Wim wilde ondernemer worden, maar is bereid zijn droom te laten varen voor een baan in de waterbouw. ‘Mijn toekomst ligt nog niet vast. Ik wil benadrukken dat het is zoals ik het nu zie.
Momenteel zou ik mijn droom om ooit binnenvaartondernemer te worden laten lopen voor een maritieme baan waarin ik ’s avonds thuis ben. Het lijkt me ontzettend mooi om ondernemer te zijn, maar ’s avonds thuis en bijvoorbeeld op een kraanschip in de buurt trekt me ook. Ik ben misschien nog te jong om dat soort beslissingen te nemen, denk ik.’

Stille droom

Hij koos voor de binnenvaart, omdat een oom voer en het was ooit ook de stille wens van zijn vader. ‘Mijn oom vaart op de Leendert G en daardoor is mijn broer gaan varen. Nu heb ik twee broers die varen, de een op de Helena Jacoba en de andere op de Laurosa. Mijn broer vertelde er altijd over en het leek me wel wat. Ik heb toen een snuffelstage gedaan en kwam hier aan boord, daar zochten ze toevallig personeel. Zo ben ik hier gekomen. Mijn vader vaart niet. Hij is bouwvakker. In zijn tijd ging het er anders aan toe. Hij wilde wel gaan varen, maar het werd hem afgeraden door mijn opa. Hij vindt het nog steeds mooi werk en zegt tegen ons. Als jullie gaan varen, wil ik wel mee.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Spes Salutis. Lengte: 90 meter. Breedte: 9,54 meter. Diepgang: 3,14 meter. Tonnage: 1826. Europanummer: 2205001. Motor: ABC, 1200 pk. Thuishaven: Drachten. Bouwjaar: 1979. Eigenaar: C. Nobel.

‘Beroepsopleiding moet in de buurt zijn’ | Schuttevaer.nl

‘Beroepsopleiding moet in de buurt zijn’

Wim Blok (19) vaart als volmatroos op de Spes Salutis. Hij is klaar met zijn opleiding en heeft zijn examens in april gehaald, maar zit nog te wachten op zijn diploma. Hij deed zijn BBL-opleiding bij het Maritiem Instituut De Ruyter, omdat die school bij hem in de buurt was.

-

Wim Blok

Door

Henriette Driesen-Joanknecht

‘Ik kom zelf uit ’s Gravenpolder. Voor mij was het handig dat de opleiding in de buurt zat. Als ik niet hoefde te varen, was ik een week thuis en toen ik nog geen rijbewijs had reed ik mee met klasgenoten. Een stuk of drie van mijn klasgenoten kwamen uit ’s Gravenpolder, er waren twee Belgen en een Brabander en de rest kwam uit Zeeland’, vertelt hij.

  • Vriendin matroos Wim Blok niet zo blij met zijn beroep
  • ‘Aanloopproblemen Instituut De Ruyter’

Hij vindt dat maritieme MBO-opleidingen in de buurt van de leerlingen moeten zitten, omdat dat de toegankelijkheid van maritieme beroepen vergroot. ‘In Zeeland zijn er veel die varen, als ze ver van huis een opleiding moeten volgen dan is dat moeilijker voor ze.’
De opleiding sloot goed aan op de interesse van Wim. Hij vond het jammer dat soms goed was te merken dat de opleiding nog met aanloopproblemen kampte. ‘Soms was het onoverzichtelijk. Zo zit ik nog steeds te wachten op mijn diploma-uitreiking. Van de tien kandidaten waren er vijf gezakt op radar. Als je een vak niet haalt krijg je je diploma niet. Voor mij is het lastig dat ik ook mijn diploma nog niet heb, omdat ze wachten op die andere leerlingen. Het verhaal was, dat de diploma-uitreiking minder leuk is als er te weinig mensen zijn.’

Vriendin

Wim wilde blijven varen in de toekomst, maar loopt tegen het probleem aan dat zijn vriendin het niet ziet zitten. Daardoor liggen alle mogelijkheden weer open. ‘Ik heb momenteel een vaste relatie, maar mijn vriendin ziet het varen niet zitten. Het is dus even afwachten wat ik ga doen.’
Hij is in elk geval van plan om eerst al zijn papieren te halen. ‘Ik wil eerst alle vaartijd halen, zodat het allemaal niet voor niets is geweest. Dan zie ik verder. Het kan best zijn dat ik later voor een vaarschema kies, waarin ik meer vrije tijd heb. Ik heb echt geen idee. Ik ben nog jong. Het kan nog alle kanten uit met mij.’

Wim wilde ondernemer worden, maar is bereid zijn droom te laten varen voor een baan in de waterbouw. ‘Mijn toekomst ligt nog niet vast. Ik wil benadrukken dat het is zoals ik het nu zie.
Momenteel zou ik mijn droom om ooit binnenvaartondernemer te worden laten lopen voor een maritieme baan waarin ik ’s avonds thuis ben. Het lijkt me ontzettend mooi om ondernemer te zijn, maar ’s avonds thuis en bijvoorbeeld op een kraanschip in de buurt trekt me ook. Ik ben misschien nog te jong om dat soort beslissingen te nemen, denk ik.’

Stille droom

Hij koos voor de binnenvaart, omdat een oom voer en het was ooit ook de stille wens van zijn vader. ‘Mijn oom vaart op de Leendert G en daardoor is mijn broer gaan varen. Nu heb ik twee broers die varen, de een op de Helena Jacoba en de andere op de Laurosa. Mijn broer vertelde er altijd over en het leek me wel wat. Ik heb toen een snuffelstage gedaan en kwam hier aan boord, daar zochten ze toevallig personeel. Zo ben ik hier gekomen. Mijn vader vaart niet. Hij is bouwvakker. In zijn tijd ging het er anders aan toe. Hij wilde wel gaan varen, maar het werd hem afgeraden door mijn opa. Hij vindt het nog steeds mooi werk en zegt tegen ons. Als jullie gaan varen, wil ik wel mee.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Spes Salutis. Lengte: 90 meter. Breedte: 9,54 meter. Diepgang: 3,14 meter. Tonnage: 1826. Europanummer: 2205001. Motor: ABC, 1200 pk. Thuishaven: Drachten. Bouwjaar: 1979. Eigenaar: C. Nobel.