‘We blijven komen zolang het gaat’

Het succes van de Nationale Sleepbootdagen in Zwartsluis steunt op de schippers en hun sleepboten die sinds 1994 naar het Zwartewater komen om hun vaartuig te laten zien aan het grote publiek. Weekblad Schuttevaer zocht in het Hemelvaartweekend een aantal families op.

-

Benen langslopen

Door 

Jasper van Overbeek

Voor de familie Pander zijn de sleepbootdagen een onderonsje met veel bekenden. Zittend in de stuurhut of aan dek van de Wieringen, het stel wordt toegezwaaid als de koninklijke familie.

  • Sleepbooteigenaren van het eerste uur op Nationale Sleepbootdagen
  • Zwartsluis puilt uit met 60.000 bezoekers 

Speciaal voor Henk, die daags voor het evenement 80 jaar werd, heeft de organisatie een plekje aan de kade gereserveerd. Het klimmen en klauteren over alle schepen wil niet meer, het is het lot van ouder worden. Toch klagen Henk en Mieke (77) uit Sloten niet. De Friese familie geniet nog volop van het varen met kinderen en kleinkinderen. Hun schip, de Wieringen (15,45 x 3,60 x 1,35 meter, 60 pk), is familiebezit geworden en doet nog steeds trouw dienst, weliswaar nu als pleziervaartuig.

In 1999 voer het stel nog naar Parijs en twee jaar later bezochten ze de scheepsliften in België. Nu worden deze reizen niet meer gemaakt. Binnen Nederland zijn nog genoeg mooie plekjes, zoals Zwartsluis, waar ze alle Sleepbootdagen nog zijn geweest. Ze vinden het dorp gezellig en zelfs met deze drukte behoudt de kade haar romantiek. Feesten doen ze niet meer, maar het etentje en de prijsuitreiking laten ze niet aan zich voorbij gaan. ‘Ik loop niet meer zo makkelijk, maar ik maak nog graag een praatje en dat lukt gelukkig nog prima’, vertelt een stralende Henk Pander. ‘We blijven komen zolang als het gaat.’

Grappenmaker

‘Kom binnen, ga zitten en het geld ligt op tafel.’ Na deze ietwat vreemde ontvangst blijkt de scheepstafel  van Emiel Hol (62) uit Lobith inderdaad te bestaan uit bijna 2000 stuivers. Het tekent de fanatieke hobby van Emiel: bezig zijn aan de sleepboot Bianca (18,34 x 4,70 x 1,80 meter, 250 pk). Inderdaad hobby, want Emiel heeft nooit ‘gewerkt’ met zijn boot. De afgelopen 39 jaar is hij namelijk buschauffeur geweest die af en toe een dag vrij nam om een klusje te doen met de sleepboot. En sinds de allereerste editie van de Sleepbootdagen in Zwartsluis is Hol er niet meer weg te denken. In 1994 kreeg de Bianca namelijk de titel ‘Sleepboot van het jaar’ opgespeld. Dat mag dan al even geleden zijn, maar dit predicaat hangt nog steeds in het zicht voor iedereen die langsloopt.

De boot zit verder ook vol met verassingen. Wie goed kijkt, ziet een ‘reservemotor’ in de vorm van een roeispaan. Of het bord ‘Hier werken 250 paarden en één ezel’. Hol heeft de lachers graag op zijn hand. Op de vraag hoe hij op het mooiste plekje is komen te liggen heeft hij ook een scherp antwoord. Hij meldde zich aan als medewerker van de Sleepbootdagen en dan mag je eerder met je boot komen en zodoende het beste plekje uitzoeken. Hol geniet van de mensen, de aandacht, de motoren en het feest van 200 sleepboten bijeen. De mensen blijven staan voor zijn schip. Ze hebben vragen en Hol is er de man niet naar om dan aan tafel te blijven zitten; hij loopt naar buiten en vertelt honderduit. Het is mooi om over je sleepboot te vertellen.

Benen

De havenmeester zag het al, daar voeren de monumenten binnen. Ellie (65) en Ben (66) Kamperman uit Lelystad zijn een veelgezien stel aan de kade van Zwartsluis. Ook deze familie ligt met hun Shipdock 4 (15,60 x 3,66 meter, 72 pk) voor de tiende keer bij de Sleepbootdagen in Zwartsluis. Op de vraag hoe lang ze het schip al bezitten, volgt een lach. Ze hechten niet zo aan een boot. Gekscherend kunnen we het beter over het aantal boten hebben.

Ellie en Ben hebben in hun werkend leven de uitdaging gezien in het opknappen van afgedankte sleepboten. ‘Dan lag er weer eentje weg te kwijnen, we vonden het zielig hoe de boten er bij lagen’, vertelt Ellie. Tijdens het varen werd de boot dan weer opgelapt, totdat er weer een ander in het zicht kwam. Zo kwamen ze tijdens de tien edities met verschillende boten naar Zwartsluis. Het ons-kent-ons-gehalte is heel hoog en het buurten onderling vindt de familie Kamperman erg gezellig. Hoewel ze bijna iedereen kennen, komen er toch telkens nieuwe sleepboten en schippers bij.
Ben en Ellie zien de hele dag benen voorbij lopen door de hoge kade waaraan ze liggen. Er is nog genoeg interesse in de sleepboten, gezien de geschatte 20.000 bezoekers per dag.

‘We blijven komen zolang het gaat’ | Schuttevaer.nl

‘We blijven komen zolang het gaat’

Het succes van de Nationale Sleepbootdagen in Zwartsluis steunt op de schippers en hun sleepboten die sinds 1994 naar het Zwartewater komen om hun vaartuig te laten zien aan het grote publiek. Weekblad Schuttevaer zocht in het Hemelvaartweekend een aantal families op.

-

Henk Pander

Door 

Jasper van Overbeek

Voor de familie Pander zijn de sleepbootdagen een onderonsje met veel bekenden. Zittend in de stuurhut of aan dek van de Wieringen, het stel wordt toegezwaaid als de koninklijke familie.

  • Sleepbooteigenaren van het eerste uur op Nationale Sleepbootdagen
  • Zwartsluis puilt uit met 60.000 bezoekers 

Speciaal voor Henk, die daags voor het evenement 80 jaar werd, heeft de organisatie een plekje aan de kade gereserveerd. Het klimmen en klauteren over alle schepen wil niet meer, het is het lot van ouder worden. Toch klagen Henk en Mieke (77) uit Sloten niet. De Friese familie geniet nog volop van het varen met kinderen en kleinkinderen. Hun schip, de Wieringen (15,45 x 3,60 x 1,35 meter, 60 pk), is familiebezit geworden en doet nog steeds trouw dienst, weliswaar nu als pleziervaartuig.

In 1999 voer het stel nog naar Parijs en twee jaar later bezochten ze de scheepsliften in België. Nu worden deze reizen niet meer gemaakt. Binnen Nederland zijn nog genoeg mooie plekjes, zoals Zwartsluis, waar ze alle Sleepbootdagen nog zijn geweest. Ze vinden het dorp gezellig en zelfs met deze drukte behoudt de kade haar romantiek. Feesten doen ze niet meer, maar het etentje en de prijsuitreiking laten ze niet aan zich voorbij gaan. ‘Ik loop niet meer zo makkelijk, maar ik maak nog graag een praatje en dat lukt gelukkig nog prima’, vertelt een stralende Henk Pander. ‘We blijven komen zolang als het gaat.’

Grappenmaker

‘Kom binnen, ga zitten en het geld ligt op tafel.’ Na deze ietwat vreemde ontvangst blijkt de scheepstafel  van Emiel Hol (62) uit Lobith inderdaad te bestaan uit bijna 2000 stuivers. Het tekent de fanatieke hobby van Emiel: bezig zijn aan de sleepboot Bianca (18,34 x 4,70 x 1,80 meter, 250 pk). Inderdaad hobby, want Emiel heeft nooit ‘gewerkt’ met zijn boot. De afgelopen 39 jaar is hij namelijk buschauffeur geweest die af en toe een dag vrij nam om een klusje te doen met de sleepboot. En sinds de allereerste editie van de Sleepbootdagen in Zwartsluis is Hol er niet meer weg te denken. In 1994 kreeg de Bianca namelijk de titel ‘Sleepboot van het jaar’ opgespeld. Dat mag dan al even geleden zijn, maar dit predicaat hangt nog steeds in het zicht voor iedereen die langsloopt.

De boot zit verder ook vol met verassingen. Wie goed kijkt, ziet een ‘reservemotor’ in de vorm van een roeispaan. Of het bord ‘Hier werken 250 paarden en één ezel’. Hol heeft de lachers graag op zijn hand. Op de vraag hoe hij op het mooiste plekje is komen te liggen heeft hij ook een scherp antwoord. Hij meldde zich aan als medewerker van de Sleepbootdagen en dan mag je eerder met je boot komen en zodoende het beste plekje uitzoeken. Hol geniet van de mensen, de aandacht, de motoren en het feest van 200 sleepboten bijeen. De mensen blijven staan voor zijn schip. Ze hebben vragen en Hol is er de man niet naar om dan aan tafel te blijven zitten; hij loopt naar buiten en vertelt honderduit. Het is mooi om over je sleepboot te vertellen.

Benen

De havenmeester zag het al, daar voeren de monumenten binnen. Ellie (65) en Ben (66) Kamperman uit Lelystad zijn een veelgezien stel aan de kade van Zwartsluis. Ook deze familie ligt met hun Shipdock 4 (15,60 x 3,66 meter, 72 pk) voor de tiende keer bij de Sleepbootdagen in Zwartsluis. Op de vraag hoe lang ze het schip al bezitten, volgt een lach. Ze hechten niet zo aan een boot. Gekscherend kunnen we het beter over het aantal boten hebben.

Ellie en Ben hebben in hun werkend leven de uitdaging gezien in het opknappen van afgedankte sleepboten. ‘Dan lag er weer eentje weg te kwijnen, we vonden het zielig hoe de boten er bij lagen’, vertelt Ellie. Tijdens het varen werd de boot dan weer opgelapt, totdat er weer een ander in het zicht kwam. Zo kwamen ze tijdens de tien edities met verschillende boten naar Zwartsluis. Het ons-kent-ons-gehalte is heel hoog en het buurten onderling vindt de familie Kamperman erg gezellig. Hoewel ze bijna iedereen kennen, komen er toch telkens nieuwe sleepboten en schippers bij.
Ben en Ellie zien de hele dag benen voorbij lopen door de hoge kade waaraan ze liggen. Er is nog genoeg interesse in de sleepboten, gezien de geschatte 20.000 bezoekers per dag.