Vervroegde pensionering zit er niet meer in

Connie en Wubbo Schokker varen op de 2500-tonner Kalimera. Ze begonnen op een spits, de Connie. Daarna kochten ze een Kempenaar, de Anwil en vervolgens een Dortmunder. Dat was de eerste Kalimera. Sinds november 2008 varen ze op een 110-meterschip. Ze waren altijd van plan te stoppen als ze zestig waren, maar denken dat dat nu niet meer lukt. Het moeilijkste eraan vinden ze dat je het beeld dat je van je leven hebt moet bijstellen.

Vervroegde pensionering zit er niet meer in

‘We hebben er altijd naartoe gewerkt dat we rond de zestig zouden stoppen en dan van onze oude dag zouden gaan geniet. Het is moeilijk als dat op het laatst verandert. Want we denken dat het nu niet meer lukt. We zullen langer moeten blijven varen. We verwachten zo’n vijf jaar. Voor ons betekent het dat we nog negen jaar moeten’, vertellen ze.

Het belangrijkste vinden ze dat ze het werk lichamelijk kunnen blijven doen. ‘Als je gezond blijft is het allemaal te overzien. Al weet je niet hoe de crisis verder uitpakt.’

Ze verwachten dat de problemen beginnen als er dingen kapot gaan, omdat dan je buffer kleiner wordt.

Geen optie

Het echtpaar maakte eerder slechte tijden mee, maar die ervoeren ze niet zo slecht als nu. Een echte oplossing hebben ze er niet voor. ‘Een belangrijk deel van de crisis ligt in externe factoren. Dat is voor ons een schrale troost. Het treft niet alleen ons, maar een belangrijk deel van de binnenvaart.’

De Schokkers hebben geen huis aan de wal. Dat is een keuze, want Wubbo zag het werk altijd voor een belangrijk deel als zijn hobby. ‘Door de crisis ben ik er anders tegenaan gaan kijken. Het probleem is ook dat er nog 200 schepen bij schijnen te komen en dat verkopen geen optie is, omdat de handel is stilgevallen. Wel weet ik nu zeker dat, als ik het schip kwijt kan, ik haar verkoop. Ik neem geen risico meer’, zegt Wubbo.

  • Recessie zet Wubbo en Connie Schokker economisch vijf jaar achteruit
  • ‘Verlader verbaasd over onze lage vrachtprijs’

Een oud-voor-nieuwregeling vindt Connie geen optie. ‘In onze tonnenmaat zijn veel jonge schepen. Ik vind het egoïstisch te stellen dat de buurman zijn schip moet slopen. Iedereen is toch blij met het materiaal dat hij heeft. Het probleem van een oud-voor-nieuwregeling is dat wat je sloopt komt terug. Daar schiet de binnenvaart niet veel mee op. De vloot verjongen vind ik een goede zaak, maar er moet wel werk voor zijn.’

Vrachtprijzen

Beiden hebben de indruk dat er meer werk is dan wordt vertelt en dat verladers in elk geval meer betalen dan de vervoerder ontvangt. Ze baseren zich daarbij op een ervaring die ze deze zomer hadden. ‘Wij hadden van de zomer werk vanaf de Boven-Rijn. Toen we daar lagen vroeg de baas van het bedrijf hoeveel wij betaald kregen. Het bedrag dat wij ontvingen verbaasde hem, want hij betaalde vier euro meer per ton. Hij betaalde nog altijd hetzelfde als voor de vrachtprijzen instortten.’

Een directe oplossing voor dit probleem is er niet, constateren ze. ‘Je kunt het als eenling niet oplossen, want als jij niet gaat varen dan doet een ander het wel en als jij niet vaart dan heb je niks.’

De Kalimera vaart tot aan Hongarije aan toe, vertellen ze. Net zoals iedereen die in de dagvaart de Rijn bevaart zouden ze graag meer rustige ligplaatsen langs de Rijn zien. Lobith noemen ze als plaats in Nederland die kan worden verbeterd, want de haven is te klein, te ondiep en het is er slecht vastmaken.

In algemene zin verbaast Wubbo zich regelmatig over de economische toestand in Europa. ‘In mijn ogen kijken Nederland en Europa teveel naar Amerika. Het gaat daar een beetje beter met de economie en dan beginnen ze gelijk weer met het uitdelen van enorme bonussen. Ik denk dat Europa sterk genoeg is om op eigen benen te staan.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Kalimera. Lengte: 110 meter. Breedte: 10,50 meter. Diepgang: 3,16 meter. Tonnage: 2539. Europanummer: 2324942. Motor: Caterpillar, 1520 pk. Bouwjaar: 1981. Thuishaven: Krimpen aan de Lek. Eigenaar: VOF Kalimera.

Vervroegde pensionering zit er niet meer in | Schuttevaer.nl

Vervroegde pensionering zit er niet meer in

Connie en Wubbo Schokker varen op de 2500-tonner Kalimera. Ze begonnen op een spits, de Connie. Daarna kochten ze een Kempenaar, de Anwil en vervolgens een Dortmunder. Dat was de eerste Kalimera. Sinds november 2008 varen ze op een 110-meterschip. Ze waren altijd van plan te stoppen als ze zestig waren, maar denken dat dat nu niet meer lukt. Het moeilijkste eraan vinden ze dat je het beeld dat je van je leven hebt moet bijstellen.

Vervroegde pensionering zit er niet meer in

‘We hebben er altijd naartoe gewerkt dat we rond de zestig zouden stoppen en dan van onze oude dag zouden gaan geniet. Het is moeilijk als dat op het laatst verandert. Want we denken dat het nu niet meer lukt. We zullen langer moeten blijven varen. We verwachten zo’n vijf jaar. Voor ons betekent het dat we nog negen jaar moeten’, vertellen ze.

Het belangrijkste vinden ze dat ze het werk lichamelijk kunnen blijven doen. ‘Als je gezond blijft is het allemaal te overzien. Al weet je niet hoe de crisis verder uitpakt.’

Ze verwachten dat de problemen beginnen als er dingen kapot gaan, omdat dan je buffer kleiner wordt.

Geen optie

Het echtpaar maakte eerder slechte tijden mee, maar die ervoeren ze niet zo slecht als nu. Een echte oplossing hebben ze er niet voor. ‘Een belangrijk deel van de crisis ligt in externe factoren. Dat is voor ons een schrale troost. Het treft niet alleen ons, maar een belangrijk deel van de binnenvaart.’

De Schokkers hebben geen huis aan de wal. Dat is een keuze, want Wubbo zag het werk altijd voor een belangrijk deel als zijn hobby. ‘Door de crisis ben ik er anders tegenaan gaan kijken. Het probleem is ook dat er nog 200 schepen bij schijnen te komen en dat verkopen geen optie is, omdat de handel is stilgevallen. Wel weet ik nu zeker dat, als ik het schip kwijt kan, ik haar verkoop. Ik neem geen risico meer’, zegt Wubbo.

  • Recessie zet Wubbo en Connie Schokker economisch vijf jaar achteruit
  • ‘Verlader verbaasd over onze lage vrachtprijs’

Een oud-voor-nieuwregeling vindt Connie geen optie. ‘In onze tonnenmaat zijn veel jonge schepen. Ik vind het egoïstisch te stellen dat de buurman zijn schip moet slopen. Iedereen is toch blij met het materiaal dat hij heeft. Het probleem van een oud-voor-nieuwregeling is dat wat je sloopt komt terug. Daar schiet de binnenvaart niet veel mee op. De vloot verjongen vind ik een goede zaak, maar er moet wel werk voor zijn.’

Vrachtprijzen

Beiden hebben de indruk dat er meer werk is dan wordt vertelt en dat verladers in elk geval meer betalen dan de vervoerder ontvangt. Ze baseren zich daarbij op een ervaring die ze deze zomer hadden. ‘Wij hadden van de zomer werk vanaf de Boven-Rijn. Toen we daar lagen vroeg de baas van het bedrijf hoeveel wij betaald kregen. Het bedrag dat wij ontvingen verbaasde hem, want hij betaalde vier euro meer per ton. Hij betaalde nog altijd hetzelfde als voor de vrachtprijzen instortten.’

Een directe oplossing voor dit probleem is er niet, constateren ze. ‘Je kunt het als eenling niet oplossen, want als jij niet gaat varen dan doet een ander het wel en als jij niet vaart dan heb je niks.’

De Kalimera vaart tot aan Hongarije aan toe, vertellen ze. Net zoals iedereen die in de dagvaart de Rijn bevaart zouden ze graag meer rustige ligplaatsen langs de Rijn zien. Lobith noemen ze als plaats in Nederland die kan worden verbeterd, want de haven is te klein, te ondiep en het is er slecht vastmaken.

In algemene zin verbaast Wubbo zich regelmatig over de economische toestand in Europa. ‘In mijn ogen kijken Nederland en Europa teveel naar Amerika. Het gaat daar een beetje beter met de economie en dan beginnen ze gelijk weer met het uitdelen van enorme bonussen. Ik denk dat Europa sterk genoeg is om op eigen benen te staan.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Kalimera. Lengte: 110 meter. Breedte: 10,50 meter. Diepgang: 3,16 meter. Tonnage: 2539. Europanummer: 2324942. Motor: Caterpillar, 1520 pk. Bouwjaar: 1981. Thuishaven: Krimpen aan de Lek. Eigenaar: VOF Kalimera.