‘Ik zie de vele nieuwbouw niet positief in, want daarop varen veelal jonge ondernemers. Zij gaan niet meer van klein naar groot. Ik verwacht daarom dat de jongeren in de toekomst problemen gaan krijgen. Als er door de nieuwbouw geen diversiteit meer in schepen is en de oude schepen niet meer onderhouden worden, omdat niemand ze wil kopen dan heeft op den duur iedereen een probleem’, zegt Astrid.
Ongezonde start
Ze ziet met name een probleem bij de toekomstige starters liggen, omdat het gezond starten van een binnenvaartonderneming veel eigen geld vraagt. ‘In België zijn ze bezig met instroom van buitenaf. Deze mensen hebben geen geld en dus geen mogelijkheid om een zaak te beginnen, omdat het startkapitaal ontbreekt. Zij moeten starten met materiaal dat dertig jaar geleden nieuw was en beginnen dus altijd met een achterstand.’
Volgens haar zou het goed zijn als de staat de nieuwbouw van kleine schepen zou stimuleren.
Astrid vindt haar beeld van de binnenvaart niet maatgevend. ‘Het is hoe ik er tegenaan kijk. Het grootste probleem is dat de prijzen van de schepen kunstmatig zijn opgedreven door mensen van buitenaf. Het kan trouwens best zijn dat ik er een verkeerd beeld van heb. Ik ben er realistisch in. Je kunt de klok ook niet terugzetten. We zullen verder moeten met de grote nieuwbouw.’
Donau
In hun vaargebied vaart sinds de crisis meer nieuwbouw, constateert ze. Het is een groot verschil met voorheen, want toen was de Donau een minder geliefde bestemming, omdat niet iedereen zo ver weg wil voor het thuisfront. ‘Voor ons is de vele nieuwbouw die je tegenwoordig op de Donau tegenkomt een grote zorg. Toen er meer keus was in lading verdiende de Donau beter. Ik verwacht de nieuwbouw in de winter niet op de Donau te zien, want de Main en Donau zijn in die maanden niet eenvoudig te bevaren. De collega’s met grote nieuwbouw die wij daar spreken, zeggen er ook gelijk weg te zijn als de prijzen elders aantrekken.’
Varen op de Donau beviel met schoolgaande kinderen beter, constateert Astrid als ze terugkijkt op hun varensleven, want het internaat verzorgt in sociale contacten. ‘Wij varen er al jaren. De Donau is een geïsoleerde bestemming. Ondanks dat we ver moesten reizen voor het internaat, zorgde het voor sociale contacten. Die sociale contacten heb je op de Donau een stuk minder, al spreek je gemakkelijker af met de schaarse collega’s die er wel zijn. Dat is opvallend als ik er achteraf op terugkijk.’
Onaangepast schip
Wat haar opvalt is dat schepen tegenwoordig minder zijn aangepast aan het vaarwater. Schepen krijgen met een vergunning toestemming om ergens te varen. Soms moeten binnenvaartschepen een paar sluizen extra schutten om ergens rond te kunnen gaan, constateert ze. ‘Dat soort situaties kom je op de Main en Donau tegen. Je kunt zeggen dat het een mogelijkheid is, maar volgens mij wil het zeggen dat het schip niet is aangepast aan de vaarweg.’
Het echtpaar verwacht nog vijftien jaar te varen, maar hoopt eigenlijk dat het nog tien jaar is, vertelt Astrid. ‘We verwachten dan niet meer naar de Donau te gaan, maar denken erover haar misschien te verkleinen en binnenlands te gaan varen. Dat is rustiger en je hebt een beter sociaal leven.'(HDJ)
Scheepsgegevens:
Scheepsnaam: Brizo
Lengte: 95 m
Breedte: 10 m
Diepgang: 3 m
Tonnage: 2047 ton
Europanummer: 6000027
Motor: Mercedes MTU 2 x 750 pk
Bouwjaar: 1970
Thuishaven: Moerbeke
Eigenaar: Bosmans