Maritiem liefhebber op tanker Leonardo

Fred Waalboer is twaalf jaar binnenvaartondernemer. Hij exploiteert de tankers Leonardo en RP Rheinfelden, daarvoor voer hij bij Alpina in loondienst. Het zelfstandig ondernemerschap bevalt hem goed. Al ziet hij zichzelf meer als schipper dan als ondernemer. Behalve twee tankers bezit Waalboer ook diverse modelschepen, marine-uniformen en een miniatuursluis, want de scheepvaart is ook zijn hobby. Hij vindt zichzelf een ouderwetse schipper.

-

Maritiem liefhebber op tanker Leonardo

‘Dat ik meer schipper ben dan ondernemer betekent niet dat het hier slecht draait, want ik heb de mensen die over die kennis beschikken om me heen verzameld’, zegt Waalboer. Hij voer tot een half jaar geleden op de RP Rheinfelden. Personeelsproblemen brachten hem naar de Leonardo, want het is moeilijker om goed personeel voor een chemicaliëntanker te vinden. ‘De Leonardo doet specialistisch werk. Het is moeilijk mensen te vinden die dat goed kunnen. In deze markt is er de laatste jaren flink bijgebouwd en bijna alle schepen varen met dubbele ploegen, waardoor er spanning op de personeelsmarkt is ontstaan.’

Waalboer vraagt zich af of er in de toekomst genoeg West-Europese jongeren zijn, die op de binnenvaart willen werken. Hij ergert zich als liefhebber van zijn vak af en toe aan de werkhouding van een hoop jongeren. ‘Tegenwoordig vragen ze eerst wat het loon is, dan wat de vrije tijd is en dan denken ze: "Oh ja, ik moet ook nog werken". Van de tien jongeren die er instromen, zijn er naar mijn schatting twee geschikt voor de binnenvaart. Ik begrijp dat het salaris van belang is, maar het kan niet de enige reden zijn waarom jongeren op een schip willen werken.’

Hij wijt het personeelsprobleem niet aan het instapniveau, maar aan het ontbreken van een goede werkhouding. ‘Het hangt of staat met zin. Als je geen zin hebt is het moeilijk wat te leren. Ik denk daarom dat het instapniveau minder belangrijk is dan discipline en motivatie. Je ziet regelmatig dat gemotiveerde jongeren met een lagere opleiding het tot de hogere rangen in de binnenvaart schoppen. Ik vind het oprecht vreselijk dat mensen met tegenzin naar hun werk gaan. Dat schijnt aan de wal ook te spelen. Dus misschien hoort een gebrek aan motivatie wel bij de tijd. Ik vind het voor de scheepvaart jammer dat mensen tegenwoordig niet graag met een schip bezig zijn.’

Sluis in tuin

Waalboer vaart sinds een jaar of vier vrije tijd. Dat bevalt hem goed. Wat hij thuis aan ontspanning meekrijgt levert een positieve bijdrage aan de sfeer aan boord. ‘Hier aan boord wordt niet geschreeuwd of gescholden. Het personeel is gemotiveerd. Het loopt hier lekker. Ik vind dat ouderwets. Met de jaren ben ik dingen anders gaan zien. Mijn vrouw vaart niet mee. Wij hebben een gehandicapte dochter en die is in het weekend thuis. Dan is het van belang dat ik ook het weekend thuis ben. Vroeger was ik vrij als het uitkwam.’

Waalboer heeft ook een hobbymatige interesse in de scheepvaart. In de moderne binnenvaart voelt hij zich soms alleen staan met zijn voorliefde voor schepen. Jongeren doen er vaak lacherig over. ‘Ik vind een schip ontzettend mooi. Het is jammer dat de liefde voor schepen in de binnenvaart lijkt te verdwijnen. Neem ons maritieme erfgoed. Nederland is een maritiem land, maar het maritieme erfgoed draait hoofdzakelijk op vrijwilligers.’

Vanwege zijn maritieme voorliefde is zijn verzameling nogal uitgebreid, vertelt hij. ‘Ik verzamel dus marine-uniformen en modelschepen. Ik lees zoveel mogelijk over ons maritieme erfgoed. Ik heb een vijver in mijn tuin en een sluis, waarin mijn modelschepen kunnen schutten. Het is echt mijn hobby.’

Waalboer woont in de Achterhoek. Hij levert een bijdrage aan het in kaart brengen van hun buurtschap. ‘Wij maken een fotoboekje en een DVD. Een buurman filmt en mijn broer is fotograaf. Wij brengen in kaart hoe mensen samen in een buurt kunnen leven. Als schipper tussen de koeien ben ik erg apart. Er zit ook een humoristisch kantje aan. Ik sta bijvoorbeeld met een stofzuiger in een weiland. We denken het over een half jaar uit te geven.’

Snel oud

In de moderne tankvaart ben je al snel oud, constateert Waalboer. ‘Ik ben 53, dat is tegenwoordig stokoud. De Leonardo is tien jaar en ook dat is voor moderne matstaven enorm oud. Ik heb hier een ontzettend kleine stuurhut ten opzichte van jongere schepen. Het is ongelofelijk hoeveel er in tien jaar is vernieuwd. Soms lig ik naast nieuwbouwtankers, waarop het aan dek bij de een nog meer is verchroomd dan bij de ander. Dan denk ik: heeft dit nog iets met de tankvaart te maken, want niemand durft nog naar boven te varen, omdat de gasolie zo duur is.’ (HDJ)

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Leonardo.
Lengte: 110 meter.
Breedte: 11,40 meter.
Diepgang: 3,50 meter.
Tonnage: 2500 ton.
Europanummer: 07001724.
Motor: ABC, 1500 pk.
Bouwjaar: 1997.
Thuishaven: Bazel.
Eigenaar: Cardan AG

 

Maritiem liefhebber op tanker Leonardo | Schuttevaer.nl

Maritiem liefhebber op tanker Leonardo

Fred Waalboer is twaalf jaar binnenvaartondernemer. Hij exploiteert de tankers Leonardo en RP Rheinfelden, daarvoor voer hij bij Alpina in loondienst. Het zelfstandig ondernemerschap bevalt hem goed. Al ziet hij zichzelf meer als schipper dan als ondernemer. Behalve twee tankers bezit Waalboer ook diverse modelschepen, marine-uniformen en een miniatuursluis, want de scheepvaart is ook zijn hobby. Hij vindt zichzelf een ouderwetse schipper.

-

Maritiem liefhebber op tanker Leonardo

‘Dat ik meer schipper ben dan ondernemer betekent niet dat het hier slecht draait, want ik heb de mensen die over die kennis beschikken om me heen verzameld’, zegt Waalboer. Hij voer tot een half jaar geleden op de RP Rheinfelden. Personeelsproblemen brachten hem naar de Leonardo, want het is moeilijker om goed personeel voor een chemicaliëntanker te vinden. ‘De Leonardo doet specialistisch werk. Het is moeilijk mensen te vinden die dat goed kunnen. In deze markt is er de laatste jaren flink bijgebouwd en bijna alle schepen varen met dubbele ploegen, waardoor er spanning op de personeelsmarkt is ontstaan.’

Waalboer vraagt zich af of er in de toekomst genoeg West-Europese jongeren zijn, die op de binnenvaart willen werken. Hij ergert zich als liefhebber van zijn vak af en toe aan de werkhouding van een hoop jongeren. ‘Tegenwoordig vragen ze eerst wat het loon is, dan wat de vrije tijd is en dan denken ze: "Oh ja, ik moet ook nog werken". Van de tien jongeren die er instromen, zijn er naar mijn schatting twee geschikt voor de binnenvaart. Ik begrijp dat het salaris van belang is, maar het kan niet de enige reden zijn waarom jongeren op een schip willen werken.’

Hij wijt het personeelsprobleem niet aan het instapniveau, maar aan het ontbreken van een goede werkhouding. ‘Het hangt of staat met zin. Als je geen zin hebt is het moeilijk wat te leren. Ik denk daarom dat het instapniveau minder belangrijk is dan discipline en motivatie. Je ziet regelmatig dat gemotiveerde jongeren met een lagere opleiding het tot de hogere rangen in de binnenvaart schoppen. Ik vind het oprecht vreselijk dat mensen met tegenzin naar hun werk gaan. Dat schijnt aan de wal ook te spelen. Dus misschien hoort een gebrek aan motivatie wel bij de tijd. Ik vind het voor de scheepvaart jammer dat mensen tegenwoordig niet graag met een schip bezig zijn.’

Sluis in tuin

Waalboer vaart sinds een jaar of vier vrije tijd. Dat bevalt hem goed. Wat hij thuis aan ontspanning meekrijgt levert een positieve bijdrage aan de sfeer aan boord. ‘Hier aan boord wordt niet geschreeuwd of gescholden. Het personeel is gemotiveerd. Het loopt hier lekker. Ik vind dat ouderwets. Met de jaren ben ik dingen anders gaan zien. Mijn vrouw vaart niet mee. Wij hebben een gehandicapte dochter en die is in het weekend thuis. Dan is het van belang dat ik ook het weekend thuis ben. Vroeger was ik vrij als het uitkwam.’

Waalboer heeft ook een hobbymatige interesse in de scheepvaart. In de moderne binnenvaart voelt hij zich soms alleen staan met zijn voorliefde voor schepen. Jongeren doen er vaak lacherig over. ‘Ik vind een schip ontzettend mooi. Het is jammer dat de liefde voor schepen in de binnenvaart lijkt te verdwijnen. Neem ons maritieme erfgoed. Nederland is een maritiem land, maar het maritieme erfgoed draait hoofdzakelijk op vrijwilligers.’

Vanwege zijn maritieme voorliefde is zijn verzameling nogal uitgebreid, vertelt hij. ‘Ik verzamel dus marine-uniformen en modelschepen. Ik lees zoveel mogelijk over ons maritieme erfgoed. Ik heb een vijver in mijn tuin en een sluis, waarin mijn modelschepen kunnen schutten. Het is echt mijn hobby.’

Waalboer woont in de Achterhoek. Hij levert een bijdrage aan het in kaart brengen van hun buurtschap. ‘Wij maken een fotoboekje en een DVD. Een buurman filmt en mijn broer is fotograaf. Wij brengen in kaart hoe mensen samen in een buurt kunnen leven. Als schipper tussen de koeien ben ik erg apart. Er zit ook een humoristisch kantje aan. Ik sta bijvoorbeeld met een stofzuiger in een weiland. We denken het over een half jaar uit te geven.’

Snel oud

In de moderne tankvaart ben je al snel oud, constateert Waalboer. ‘Ik ben 53, dat is tegenwoordig stokoud. De Leonardo is tien jaar en ook dat is voor moderne matstaven enorm oud. Ik heb hier een ontzettend kleine stuurhut ten opzichte van jongere schepen. Het is ongelofelijk hoeveel er in tien jaar is vernieuwd. Soms lig ik naast nieuwbouwtankers, waarop het aan dek bij de een nog meer is verchroomd dan bij de ander. Dan denk ik: heeft dit nog iets met de tankvaart te maken, want niemand durft nog naar boven te varen, omdat de gasolie zo duur is.’ (HDJ)

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Leonardo.
Lengte: 110 meter.
Breedte: 11,40 meter.
Diepgang: 3,50 meter.
Tonnage: 2500 ton.
Europanummer: 07001724.
Motor: ABC, 1500 pk.
Bouwjaar: 1997.
Thuishaven: Bazel.
Eigenaar: Cardan AG