Al na zeven weken stond de teller op 25 storingen en nog voor de eerste oliebollen van 2015 in het vet lagen was de brug al 50 keer door storingen geveld geweest. In maart 2016 bleek uit een onderzoek dat, voor wie dat nog niet door had, de oeververbinding een ‘storingsgevoelig ontwerp’ had.
Toen in juni 2016 storing nummer 69 zich voordeed, beloofde Rijkswaterstaat dat er na de zomer van dat jaar een oplossing zou komen. Maar een goede oplossing bleef uit en de hoeveelheid storingen groeide gestaag door.
In april 2017 wederom een positief bericht. Minister van Infrastructuur en Milieu Melanie Schultz van Hagen zei, terwijl de teller op 85 stond, dat de hoeveelheid storingen snel zou afnemen. Maar nu, 810 dagen na de voltooiing van de bouw van de brug, is deze al 100 keer ‘gestoord’ geweest. Nu wil Rijkswaterstaat proberen de brug ter plekke te bedienen, maar hoeveel storingen dat gaat schelen? Dat zal de tijd leren… (JL)