Bij de scheepsramp op de Duitse Noordzee kwamen alle vijf bemanningsleden om, van twee vissers spoelden de lichamen later aan. Van de rest werd nooit meer iets vernomen.
Tekst gaat verder onder foto
De kracht van de stichting ligt erin dat alle kleine puzzelstukjes informatie aan elkaar gekoppeld worden, waardoor men een duidelijk beeld krijgt van een mogelijke zoeklocatie. Vaak is een wrak toch al eens opgemerkt, maar wist men simpelweg niet dat het om een vermist schip ging. In dit geval wist bergingsbedrijf Friendship van Terschelling dat er een wrak op de bodem lag, de Duitse hydrografische dienst bevestigde dat.
Tekst gaat verder onder afbeelding
De duikers gingen op verzoek van de stichting naar de mogelijke locatie van het wrak. In dit geval was het heel duidelijk een match, gezien de naam van het schip werd aangetroffen op de romp.
Tekst gaat verder onder foto
Aan boord van de UK-154 waren schipper-eigenaar Pieter van Slooten (30), zijn broer Louwe van Slooten (23), Jan Arjen Jenema (24), Jelle Kaptein (23) en de enige niet-Urker, Maarten van der Zwan (25) uit Scheveningen.
Tekst gaat verder onder afbeelding
De nabestaanden van de opvarenden zijn op de hoogte gesteld. De vrouw van Pieter van Slooten was destijds net tien weken zwanger toen het schip verging. De jonge weduwe noemde haar zoon naar haar vermiste man. Zij is nu 83 en heeft van haar zoon Pieter het nieuws gehoord dat het schip is gevonden. De familie houdt nauw contact met de stichting, mogelijk wordt er nogmaals gedoken naar het wrak.
Meer wrakken
Oprichter van de stichting is historicus Cees Meeldijk. Hij vond vorige maand nog de TX-26 terug. Naar welke wrakken de stichting nog meer op zoek is, deelt Cees liever niet. ‘Het ligt allemaal heel gevoelig. Wij zoeken in opdracht van de nabestaanden en melden ons pas bij de media als we zeker weten dat we een wrak hebben gevonden.’