Binnenvaartschepen worden gemiddeld steeds groter, maar verladers hebben juist meer behoefte aan kleine schepen. Daarom is het het verdwijnen van het kleine schip is eigenlijk een vreemde trend, zeggen de marktanalisten Wilco Volker en Wouter van der Geest. ‘Er komen ladingsstromen aan die behoefte hebben aan kleinschalig vervoer over water’, stelt Volker. ‘En precies die scheepsgrootte zie je afnemen, terwijl de logistiek juist belang heeft bij een diverse binnenvaartvloot die grote maar zeker ook kleinere partijen kan vervoeren’, stelt Volker, die werkzaam is als logistiek adviseur. De binnenvaartvloot moet voldoen aan de vraag uit de logistiek. En ik zie best wat ontwikkelingen waardoor ik denk: die schepen tussen de 350 en 1600 ton blijven echt nodig.’
Een voorbeeld daarvan zien we bij Graniet Import Benelux (GIB). Het Amsterdamse bedrijf is voor de levering van zijn producten sterk afhankelijk van kleine en middelgrote schepen. En omdat juist dat segment onder druk staat, investeert het bedrijf in eigen binnenvaartschepen. Door ook te werken met bevrachters zorgt GIB voor balans in het vervoer van 4 tot 4,5 miljoen ton steenachtig materiaal per jaar.
‘Mooi is ze hè?’ Binnenvaartschipper Wouter van Namen (32) is maar wat trots op de NW3, het ex-patrouilleschip dat hij samen met zijn vader Aart (60) kocht en waarmee ze hun eigen bedrijf NewWave in scheepvaartbegeleiding beginnen. ‘Dit schip is de crème de la crème, echt de Mercedes onder de patrouillevaartuigen.’
Tekst gaat verder onder de foto
Het 110 jaar oude woonschip Bregetta heeft woensdag 24 juli voor het eerst een tocht gemaakt met biobrandstof HVO100 in de tank. ‘Al meerdere historische schepen varen erop, dus wij durven het nu ook aan’, vertelt eigenaresse en schipper Bea Pijn-Blom (74) die samen met zoon Daniël Pijn (35) meevaart met de ErfgoedTour van de jubilerende Landelijke Vereniging tot Behoud van het Historisch Bedrijfsvaartuig (LVBHB).
Sinds corona ziet zeecharterschipper Ton Lemmers (1942) steeds minder passagiers terug. We spreken hem als hij met zijn eenmastklipper Stella Maris aan de chartersteiger in de Amsterdamse Oude Houthaven ligt te wachten op een vat rum voor Flensburg. Dat vat is vanuit het Caribisch gebied aangevoerd door het zeilende vrachtschip Tres Hombres. Eigenlijk zou een ander schip de rum naar Flensburg brengen, maar de Tres Hombres was vertraagd en het andere schip kon niet wachten, dus doet Ton het nu.
