Onder plezierjachtliefhebbers is het allerminst een uitgemaakte zaak welk watersportgebied in Nederland het grootste is. Is het Sneek? Zou kunnen. Maasbracht? Wordt ook beweerd. Het is net hoe je het bekijkt, stelt de gemeentelijke jachthavenmeester David van de Runstraat. Is het aantal kilometers aan de oever het criterium, dan zouden de Maasplassen bij Maasbracht wel eens kunnen winnen. Minder waarschijnlijk is dit, wanneer je het aantal bevaarbare kilometers in het Limburgse recreatiegebied in ogenschouw neemt. Eén ding staat vast: dit is een immens watersportrecreatiegebied.

Binnenvaart hotspot

David van de Runstraat is sinds 2018 havenexploitant van de jachthaven die eigendom is van de gemeente Maasgouw. Een kleine jachthaven: er is plek voor veertig passanten. Van de Runstraat kent het gebied nog van toen hij op het schippersinternaat in Maasbracht zat. Een gebied dat al voor de Tweede Wereldoorlog een hotspot was voor binnenvaartschippers en in de oorlog te lijden had van de Duitsers die aangemeerde boten met dynamiet tot zinken brachten.

Tekst gaat verder onder de foto

Tegenwoordig hebben veel binnenvaartschippers het strategisch gelegen Maasbracht gekozen als vestigingsplaats. Dit heeft gezorgd voor een aanwas van aanverwante sectoren en bedrijven zoals scheepsreparateurs en toeleveranciers. Daarbij komt dat in de loop der jaren in Midden-Limburg op grote schaal zandwinning en ontgrinding plaatsvonden. Het mag duidelijk zijn: als water en Limburg in één adem worden genoemd, dan gaat het over Maasbracht.

André Rieu

Toevallig verschijnt deze ochtend Annie Smedeman in het kantoortje bij de steiger. Havenmeester sinds 2018, maar sinds dit jaar gepensioneerd. Heel af en toe valt ze nog wel eens in voor Van de Runstraat. En: ze geniet nog steeds de gunfactor onder passanten, weet ook Van de Runstraat: ‘Iedereen kent Annie.’

Passanten zijn er in alle denkbare categorieën, vertelt de havenmeester. Je hebt erbij die dagelijks betrekkelijk kleine afstanden varen en het leuk vinden om in elk stadje aan wal te gaan. En je hebt de kilometervreters – niet zelden afkomstig uit de beroepsvaart. Vanuit Maasbracht waaieren ze vaak in zuidelijke richting uit. Naar de Ardennen onder Luik, tot zelfs in de Franse Maasvallei. Maastricht is meestal een volgende tussenstop. ‘Je hebt daar jaarlijks de zomerconcerten van André Rieu. Voor zijn fans is Maasbracht een welkome tussenstop.’

Alle voorzieningen om de hoek

Áls er een unique selling point is waarmee de Maasbrachtse jachthaven zich graag profileert, dan is het wel dat je vanaf de steiger bijna kruipend naar alle voorzieningen kan. Werkelijk alles is direct om de hoek. Een groot aantal winkels waarvan veel speciaalzaken met verse producten. Maar ook cafés waaronder het bekende ’t Wiel (vroeger bekend als De Gubbel) en natuurlijk restaurants. Ook het Maas Binnenvaartmuseum is een bezoekje waard.

Van de Runstraat doet graag aan sluikreclame: pal tegenover de steiger ligt Restaurant Da Vinci dat een Michelinster heeft behaald. Een zaak waar Maasbracht trots op mag zijn, stelt hij. ‘De eigenares komt uit Maasbracht en serveert als boerendochter vlees uit dat veebedrijf.’

Tekst gaat verder onder de foto

Automatiseren

De kleinschaligheid in Maasbracht heeft een keerzijde: het valt niet mee om de exploitatie van de jachthaven rendabel te krijgen. Stevige plannen in die richting zijn er wel. Zo wil de gemeente Maasgouw bepaalde zaken automatiseren. Van de Runstraat: ‘Dan moet je denken aan software en een app waarmee passanten hun aanmelding en betaling digitaal kunnen regelen. Dat bespaart tijd waardoor wij meer tijd kunnen steken in onze rol van gastheer. Verder willen we meer grip krijgen op het elektriciteitsverbruik per boot. Het plan is daarom dat passanten kunnen inprikken en hun verbruik rechtstreeks via hun betaalkaart of creditcard aftikken.’

WiFi

Er is nóg een wens: betere wifi. De waterzijde van de jachthaven is nog niet bekabeld met digitale infrastructuur. Daar komt snel verandering in als het aan de jachthavenmeester ligt. Wordt vervolgd.