Marja kwam, als ‘Groningse historica’, in 1987 de bureauredactie van weekblad Schuttevaer in Assen versterken. Ordening van het archief van de toen nog volledig papieren krant, was haar voornaamste taak. Maar, zoals dat gaat op een kleine redactie, kwamen er behalve het terug kunnen vinden van foto’s en artikelen, steeds meer weerkerende klussen op haar bureau.
Alles moest mee
Alles wat mee moest in de volgende krant, kwam in die jaren ‘80 nog binnen per post. Marja pakte alles op: van de scheepvaartberichten tot de berichtjes voor de kinderrubriek ‘Oom Bert’, van de wekelijkse agendarubriek tot persberichten voor de scheepsbouwpagina en later de vrachtenrubriek Aan de reis, waarvoor ze haar vaste contacten had onder bevrachters en schippers. Allemaal belangrijk binnen de totaalformule die de krant wilde zijn.
Van lieverlee groeide Marja door naar de functie van redacteur-verslaggever. Daarnaast was ze de vraagbaak en het ‘geweten’ van de redactie, als gevoelsmens betrokken bij de goede sfeer en verhoudingen binnen het redactieteam, leverancier van vakantiesuggesties, schrijver van mooie verhalen in de kersteditie en met regelmaat berichten van ‘lief en leed’ over varenden.
Verdronken matroos
In de herinnering komt het verhaal naar boven van de verdronken leerling-matroos op de IJssel bij Bronkhorst. Twijfelend of ze het schippersechtpaar in al hun verslagenheid wel kon bellen, fietste Marja er ‘s avonds naartoe, maakte contact en de volgende ochtend stond het drama online.
Om de opsomming van Marja’s activiteiten binnen de redactie nog wat completer te maken: ze was vanaf het begin betrokken bij de ontwikkeling van Schuttevaer als online medium met meerdere nieuwsbrieven per week, verder een aantal jaren verantwoordelijk voor de redactie van Jaarboek Binnenvaart en zelfs tot vorig jaar nog samensteller van de Nederlandse Schippersalmanak. In haar ondersteunende rol bleef ze Schuttevaer meer dan 30 jaar trouw, ook na haar scheiding als moeder van twee jonge kinderen.
Schuttevaer wenst de familie en vrienden veel sterkte bij de verwerking van dit verlies.