Column

Zware Kees: Eindelijk besta ik

Toen ik op zoek was naar mijn eerste baan op zee was ik aangewezen op de (papieren) krant. Na met horten en stoten de Mavo te hebben doorlopen vond ik het tijd om te varen. Nooit meer school! Maar hoe pak je dat aan als 17-jarig jongetje met een hoop bravoure? In die tijd bestonden er geen gelikte websites van trendy rederijen, met een page ‘Vacatures voor totaal onervaren jongens’. Een computer bestond immers niet. 

Zo begon mijn carrière, met mooi weer op de Noordzee.

Wel had ik snel in de gaten dat een monsterboekje verplicht was. Dat kon je in Amsterdam krijgen. Nou ja, krijgen, je moest het kopen. Met een pasfoto en toestemming van ‘één der ouders’ kon je dat boekje bemachtigen. Gelukkig was het niet te moeilijk; mijn vader zag mijn ambitie wel zitten, tenslotte had hij zelf regelmatig gezegd “altijd al te willen varen”. Het was er alleen nooit van gekomen.

‘Hoe vind ik nu een bootje?’, vroeg ik hem nog wel. Pa keek me aan alsof ik gevraagd had hoe je een boterham met pindakaas smeert. ‘Amsterdam is een grote haven, ga daar maar eens rondvraag doen’, adviseerde hij.

Omdat de Oude Houthaven in Amsterdam voor mij bekend terrein was, begon daar mijn speurtocht naar werk. En met succes. Via een advertentie in Schuttevaer (jawel, deze krant) vond ik een kapitein/eigenaar die een ‘bestman’ zocht. Een stuurman zonder papieren. Nou, dat was ik…! Ik bedoel, papieren had ik niet.

Zo kreeg ik mijn eerste baan op zee. Nooit meer school bleek te snel geroepen. Op advies van mijn allereerste kapitein ging ik nog dat jaar naar de zeevaartschool. Die vond ik óók zonder website.

Kan dat tegenwoordig nog? Een school vinden, een baan zoeken, uitvinden welke papieren nodig zijn om te gaan varen, zonder computer? Ik denk dat dat heel moeilijk wordt. Een kennis gaf kort en bondig het belang van een website weer toen ik hier in het dorp een duurzaamheidsclubje (hoe verduurzamen we ons dorp) had opgericht. ‘Heb je een website’, vroeg hij. Toen ik ontkennend antwoordde zei hij stellig: ‘Als je geen website hebt besta je niet!’

Dat bleef doorgalmen. Je bestaat tegenwoordig niet als je niet het tegendeel kunt bewijzen met behulp van een website. Het was een (virtuele) klap: ondanks mijn verhaaltjes, schilderijen en boeken blijk ik nooit echt te hebben bestaan! Dus dan maar een website maken. Maar hoe doe je dat?

Toen dacht ik terug hoe mijn carrière ooit begon. Gewoon doen, al heb je geen papieren! Het kwartje viel, ik bouw mijn eigen website! En die is nu gereed, geen gelikte snelle trendy site, een doodgewone. Maar: eindelijk besta ik!

https://zwarekeesartenstories.jouwweb.nl

Lees hier alle columns van Zware Kees. 

U las zojuist één van de gratis premium artikelen

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

Zware Kees: Eindelijk besta ik | Schuttevaer.nl
Column

Zware Kees: Eindelijk besta ik

Toen ik op zoek was naar mijn eerste baan op zee was ik aangewezen op de (papieren) krant. Na met horten en stoten de Mavo te hebben doorlopen vond ik het tijd om te varen. Nooit meer school! Maar hoe pak je dat aan als 17-jarig jongetje met een hoop bravoure? In die tijd bestonden er geen gelikte websites van trendy rederijen, met een page ‘Vacatures voor totaal onervaren jongens’. Een computer bestond immers niet. 

Zo begon mijn carrière, met mooi weer op de Noordzee.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer