Terwijl haar bijna spierwitte haar in pieken om haar hoofd slierten, wijst ze in de verte. ‘Kijk, daar! Dáár was toen de pier. Ik ben hier geboren, moet u weten. En als kind, ik was toen een jaar of vijf, liep ik hélemaal naar het uiteinde om mijn vader binnen te zien lopen. Mijn oudere zus ging natuurlijk mee, die kon zwemmen. Mocht ik te water raken dan kon zij mij achterna springen!’