Moeizaam met een kartonnen doos onder de arm beklim ik de trap naar de brug. Hoewel de voorspelde storm, die we met geen mogelijkheid meer konden ontwijken, grotendeels is uitgeraasd staat er nog een hoge, pesterige, korte deining die het varend bestaan er niet gemakkelijker op maakt. Vanuit het binnenste van de kartonnen doos klinken vertrouwde, vriendelijk rinkelende geluidjes als ik hem neerzet op het kabinet achter de kaartentafel.