‘Zinkpartij weerhield mij niet’

Karel Vlutters is gepensioneerd en vaart als vaste aflosser een week op twee weken af op de Achilles. Hij wilde aflossen naast zijn pensioen, omdat alle dagen thuiszitten nog niet aan hem zijn besteed. Hij begon 52 jaar geleden als 17-jarige jongen van de wal op een stevenaak. Een zinkpartij van dat schip weerhield hem niet van zijn binnenvaartcarrière.

-

'Zinkpartij weerhield mij niet'
  • ‘Jongeren opleiden ook in crisistijd belangrijk’
  • Gepensioneerde Karel Vutters blijft met plezier varen

Door Henriette Driesen-Joanknecht
‘Varen intrigeerde me. Mijn ouders waren beiden van de wal, maar wij woonden in Lochem aan het Twentekanaal en ik ging weleens mee met de zandzuiger Actief uit Deventer. We voeren van Lochem naar de IJssel. Daar zoog zij zich vol en loste dat zand dan weer in Lochem. Ik moest eigenlijk naar school, maar spijbelde nogal eens voor dat werk’, bekent hij.

Na de zandzuiger kwam de eerste echte baan op de stevenaak Vrede (264 ton) van Zijlmans. Dat schip voer internationaal, totdat zij werd overvaren door een schip van Boele op de kruising Merwede, Oude Maas, Noord. ‘We zijn daar gelukkig beiden levend afgekomen. Ik voer nog maar net. Het was net voor de kerst. We waren met schroot onderweg naar Duisburg. Misschien is daar nog iets van te vinden in de archieven van de Schuttevaer.’

Wasketeltje

Karel bleef in elk geval varen, want hij vond het nog steeds leuk werk en kwam na zijn diensttijd op de Gert-Jan van Nefkens terecht. Zijn vrouw voer, zoals destijds gebruikelijk was, gewoon mee. Daarna stapte hij over naar de Twente Rijn. Dat waren volgens hem voor die tijd ontzettend moderne schepen. ‘Er was zelfs een douche aan boord. Voor die tijd wasten we elkaar met een keteltje.’

Zijn vrouw ging aan de wal toen hun oudste dochter naar het internaat moest. ‘We hebben het drie maanden geprobeerd, maar dat was niks voor mijn vrouw. Ze kon er niet goed tegen dat haar kind heel de tijd weg was. Het was ook een andere tijd. Autokranen waren er nog niet en we hadden geen auto. Ik begon bij Raab Kärcher op een tanker in een 20/10-systeem.’

Sterkste duwboot

Het beviel hem daar goed, totdat het vrije-tijdssysteem veranderde in 21/7. Hij stapte over naar de duwvaart en werkte op de Wiking van rederij Elbe uit Hamburg. ‘Ik was kapitein op de sterkste duwboot op de Rijn. De Wiking had 6600 pk. Nu is zij gesloopt, maar de woning staat nog op palen op de Steenplaat. Ik bleef daar tot de verkoop. Later werd zij de Veerhaven IV.’

Karel keerde terug naar de tankvaart en leerde op de Gerard-Cornelis hoe het er in het RVS aan toeging. Via Stinnes en Stolt kwam hij bij Deenshipping op de Aphrodite terecht en voer daar tot zijn pensioen. Daarna begon hij met aflossen. Eerst op de Jowi, Schloss Versailles, de schepen van CT en daarna weer Deenshipping. Hij blijft aflossen zolang hij het volhoudt. ‘Ik heb alles altijd bijgehouden, kennis van computers en kennis van de techniek. Ik heb nu nog niet het idee dat ik het niet meer kan bijbenen.’

Kleinkinderen

Een eigen schip bezat hij nooit, maar wel bracht hij zijn zwager en zoon aan de vaart. ‘Mijn zwager was stoffeerder, maar ging door mij varen. Hij vaart nu op de Schloss Versailles. Mijn zoon vaart op de Slot Loevestein.’

Voor de toekomst van de binnenvaart acht hij het belangrijk dat er tijd en energie wordt gestoken in de opleiding van jongeren, want daarin kan weleens een knelpunt zitten als de markt weer aantrekt, voorziet hij. ‘Het is erg belangrijk dat er ook in slechte tijden personeel wordt opgeleid. Als iedereen straks weer met dubbele ploegen gaat varen, is er personeel te weinig.’

Voor zijn eigen toekomst zijn de gewone dingen belangrijk. Zijn vrouw, hun zeven eigen kleinkinderen en vier uit de jeugdzorg en dat de orchideeën van zijn vrouw een beetje blijven bloeien. ‘Een van onze kleinkinderen is overleden en mijn vrouw heeft orchideeën als hobby. Zij zegt sindsdien dat ze er zo mooi bij staan, omdat onze kleindochter er van bovenaf voor zorgt.’

Daarnaast gaat hij graag op vakantie en rijdt motor. ‘In de zomer vermaak ik me thuis graag met motorrijden. Ik heb een Honda Goldwing en een Suzuki GSX 750F. Met mijn vrouw bezocht ik veel landen; Cuba, Mexico, Thailand. We gaan graag naar Hongarije en zijn in januari nog in Egypte geweest. Het is daar lekker warm en goedkoop. Het is een groot land, gevaarlijk was het niet.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Achilles. Lengte: 110 meter. Breedte: 11,45 meter. Diepgang: 3,68 meter. Tonnage: 3148. Europanummer: 023333346. Motor: Mitsubishi, 1700 pk. Thuishaven: Zwijndrecht. Bouwjaar: 2010. Eigenaar: Deenshipping BV.

‘Zinkpartij weerhield mij niet’ | Schuttevaer.nl

‘Zinkpartij weerhield mij niet’

Karel Vlutters is gepensioneerd en vaart als vaste aflosser een week op twee weken af op de Achilles. Hij wilde aflossen naast zijn pensioen, omdat alle dagen thuiszitten nog niet aan hem zijn besteed. Hij begon 52 jaar geleden als 17-jarige jongen van de wal op een stevenaak. Een zinkpartij van dat schip weerhield hem niet van zijn binnenvaartcarrière.

-

'Zinkpartij weerhield mij niet'
  • ‘Jongeren opleiden ook in crisistijd belangrijk’
  • Gepensioneerde Karel Vutters blijft met plezier varen

Door Henriette Driesen-Joanknecht
‘Varen intrigeerde me. Mijn ouders waren beiden van de wal, maar wij woonden in Lochem aan het Twentekanaal en ik ging weleens mee met de zandzuiger Actief uit Deventer. We voeren van Lochem naar de IJssel. Daar zoog zij zich vol en loste dat zand dan weer in Lochem. Ik moest eigenlijk naar school, maar spijbelde nogal eens voor dat werk’, bekent hij.

Na de zandzuiger kwam de eerste echte baan op de stevenaak Vrede (264 ton) van Zijlmans. Dat schip voer internationaal, totdat zij werd overvaren door een schip van Boele op de kruising Merwede, Oude Maas, Noord. ‘We zijn daar gelukkig beiden levend afgekomen. Ik voer nog maar net. Het was net voor de kerst. We waren met schroot onderweg naar Duisburg. Misschien is daar nog iets van te vinden in de archieven van de Schuttevaer.’

Wasketeltje

Karel bleef in elk geval varen, want hij vond het nog steeds leuk werk en kwam na zijn diensttijd op de Gert-Jan van Nefkens terecht. Zijn vrouw voer, zoals destijds gebruikelijk was, gewoon mee. Daarna stapte hij over naar de Twente Rijn. Dat waren volgens hem voor die tijd ontzettend moderne schepen. ‘Er was zelfs een douche aan boord. Voor die tijd wasten we elkaar met een keteltje.’

Zijn vrouw ging aan de wal toen hun oudste dochter naar het internaat moest. ‘We hebben het drie maanden geprobeerd, maar dat was niks voor mijn vrouw. Ze kon er niet goed tegen dat haar kind heel de tijd weg was. Het was ook een andere tijd. Autokranen waren er nog niet en we hadden geen auto. Ik begon bij Raab Kärcher op een tanker in een 20/10-systeem.’

Sterkste duwboot

Het beviel hem daar goed, totdat het vrije-tijdssysteem veranderde in 21/7. Hij stapte over naar de duwvaart en werkte op de Wiking van rederij Elbe uit Hamburg. ‘Ik was kapitein op de sterkste duwboot op de Rijn. De Wiking had 6600 pk. Nu is zij gesloopt, maar de woning staat nog op palen op de Steenplaat. Ik bleef daar tot de verkoop. Later werd zij de Veerhaven IV.’

Karel keerde terug naar de tankvaart en leerde op de Gerard-Cornelis hoe het er in het RVS aan toeging. Via Stinnes en Stolt kwam hij bij Deenshipping op de Aphrodite terecht en voer daar tot zijn pensioen. Daarna begon hij met aflossen. Eerst op de Jowi, Schloss Versailles, de schepen van CT en daarna weer Deenshipping. Hij blijft aflossen zolang hij het volhoudt. ‘Ik heb alles altijd bijgehouden, kennis van computers en kennis van de techniek. Ik heb nu nog niet het idee dat ik het niet meer kan bijbenen.’

Kleinkinderen

Een eigen schip bezat hij nooit, maar wel bracht hij zijn zwager en zoon aan de vaart. ‘Mijn zwager was stoffeerder, maar ging door mij varen. Hij vaart nu op de Schloss Versailles. Mijn zoon vaart op de Slot Loevestein.’

Voor de toekomst van de binnenvaart acht hij het belangrijk dat er tijd en energie wordt gestoken in de opleiding van jongeren, want daarin kan weleens een knelpunt zitten als de markt weer aantrekt, voorziet hij. ‘Het is erg belangrijk dat er ook in slechte tijden personeel wordt opgeleid. Als iedereen straks weer met dubbele ploegen gaat varen, is er personeel te weinig.’

Voor zijn eigen toekomst zijn de gewone dingen belangrijk. Zijn vrouw, hun zeven eigen kleinkinderen en vier uit de jeugdzorg en dat de orchideeën van zijn vrouw een beetje blijven bloeien. ‘Een van onze kleinkinderen is overleden en mijn vrouw heeft orchideeën als hobby. Zij zegt sindsdien dat ze er zo mooi bij staan, omdat onze kleindochter er van bovenaf voor zorgt.’

Daarnaast gaat hij graag op vakantie en rijdt motor. ‘In de zomer vermaak ik me thuis graag met motorrijden. Ik heb een Honda Goldwing en een Suzuki GSX 750F. Met mijn vrouw bezocht ik veel landen; Cuba, Mexico, Thailand. We gaan graag naar Hongarije en zijn in januari nog in Egypte geweest. Het is daar lekker warm en goedkoop. Het is een groot land, gevaarlijk was het niet.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Achilles. Lengte: 110 meter. Breedte: 11,45 meter. Diepgang: 3,68 meter. Tonnage: 3148. Europanummer: 023333346. Motor: Mitsubishi, 1700 pk. Thuishaven: Zwijndrecht. Bouwjaar: 2010. Eigenaar: Deenshipping BV.