-
Dirk Vink en Rick den Breejen bemannen tijdelijk ms Linge
-
‘De crisis maakt mensen argwanender’
Door Henriette Driesen-Joanknecht
Dirk en Rick gingen beiden varen omdat het op school niet zo goed ging. ‘Ik werd van school gestuurd. Mijn vader voer toen als zetschipper op een zandzuiger bij Heuff en zei: "Ga jij maar met mij mee"’, vertelt Dirk over hoe hij als 13-jarige aan zijn arbeidsleven begon. Hij ging nooit meer bij die baas weg en voer er in totaal 50 jaar.
Lang bij dezelfde baas varen was toen gebruikelijker, zegt hij. ‘Of het nu nog voorkomt dat mensen zolang bij een baas werken weet ik niet. De mentaliteit is veranderd. Een baas was nog echt een baas. Ik vertel weleens aan mijn kleinkinderen dat ik een schop met een klomp kreeg, als ik aan boord wat fout deed. Dat geloven ze niet.
‘In mijn jeugd waren schippers geen gemakkelijke mensen, maar je liep niet weg. Dat was ongebruikelijk. Je durfde het ook niet. Je was zuinig op je werk. Het grootste probleem van tegenwoordig is dat mensen geen vastigheid meer hebben. Het zijn allemaal korte contracten, hooguit van een jaar. Dat geeft de werknemer weinig zekerheid.’
Maar behoefte aan personeel in de binnenvaart zal er volgens hem altijd blijven. ‘En er blijft vraag naar Nederlands personeel. Concurrentie van goedkope krachten hebben we nu ook en toch zijn er nog steeds bazen die het liefst Nederlanders willen.’
Meer ligplaatsen
Dirk vindt de mentaliteit in de binnenvaart een aandachtspunt. ‘De crisis maakt mensen argwanender. Mensen mogen van mij meer voor elkaar over hebben. Niemand durft nog een ander te vertrouwen. Mensen liegen waar ze liggen of zijn. Ze zeggen: we zitten hier of daar en dan zitten ze twee uur voor je. Dat was vroeger niet zo. Toen was het gemoedelijker in de binnenvaart. De schepen kropen toen nog bij elkaar opzij. Nu liggen ze bij elkaar vandaan.’
Wat van hem echt mag verbeteren zijn de ligplaatsen. Want ook al neemt hij de boodschappen voor een week mee naar boord, het blijft handig als je ergens gemakkelijk van boord kunt. ‘Ligplaatsen in de buurt van een dorpje of stadje, waar je er gemakkelijk van afkunt zijn handig. Als je wat vergeet dan kun je dat bijhalen en het is handig in verband met het weekend.’
Ambitie
Dirk had nooit de ambitie om een eigen bedrijf te beginnen, want zijn vrouw had ‘geen zeebenen’. Ze was huisvrouw en hij was elk weekend thuis. Rick daarentegen ziet zichzelf het bedrijf van zijn vader wel overnemen. Hij ging varen, omdat hij een half jaar geleden op de opleiding werktuigbouw slechte cijfers haalde. Hij werkte in de vakanties aan boord en dat beviel hem de laatste vakantie zo goed, dat hij is gebleven. Hij moet zijn vaarpapieren nog halen, maar is daarvoor wel gemotiveerd. ‘Ik loop normaal met een ander bemanningslid, maar die is nu vrij. Op het koppelverband was ik de vierde man. Als ik mijn papieren heb, kunnen we langer varen.’
Maar een eigen binnenvaartonderneming moet wat hem betreft niet in de weg staan dat werk en vrije tijd gescheiden blijft. ‘Ik blijf in elk geval varen en verder huisje, boompje, beestje. Ik wil wel een huis aan de wal, zodat ik het varen apart kan houden. Ik ben nu in het weekend vrij en dat bevalt me heel goed.’
Scheepsgegevens
Scheepsnaam: Linge. Lengte: 63 meter. Breedte: 7,15 meter. Diepgang: 2,50 meter. Tonnage: 730. Europanummer: 03340007. Motor: Caterpillar, 550 pk. Thuishaven: Hoog-Blokland. Bouwjaar: 1927. Eigenaar: A. den Breejen.