Krabbe werd op 12 november 1919 geboren in Culemborg. Van 1955 tot 1985 werkte hij als huisarts en schippersarts in zijn praktijk op het Noordereiland. In 1974 vestigde hij zich in het Medisch Centrum aan de Rosestraat. ‘Al snel na de overname van de praktijk merkte mijn vader dat hij een goede band kreeg met de binnenvaartschippers’, vertelt zoon Gerrit Krabbe. ‘De mentaliteit van de schippers als no nonsens mensen sprak hem erg aan. Doordat mijn vader altijd klaar stond voor de schippers, ook buiten de diensturen, nam het aantal binnenschippers als patiënt explosief toe. Hij stelde zelfs speciale spreekuren in waar de schippers zonder afspraak bij hem terecht konden. Voordeel was dat de schipper altijd bij hem terecht kon, nadeel was dat de wachttijd in de wachtkamer soms lang was doordat zoveel schippers van deze gelegenheid gebruik wilden maken. Ook stelde mijn vader een speciaal avondspreekuur in voor binnenvaartschippers om 18.00 uur. De schippers konden dan direct na afloop van de schippersbeurs bij hem terecht, zodat ze geen vracht op de beurs hoefden te missen.’

• Oud schippersarts overlijdt op 92-jarige leeftijd

Krabbe behandelde de schippers niet alleen in de praktijk, de schippersarts ging bij ziekte ook langs bij de schepen. ‘Elke dag ging hij wel bij minimaal tien schepen langs. Hij klauterde dan, ook bij sneeuw en ijzel over al die schepen op weg naar zijn patiënt. Als gezinsleden maakten we ons vaak zorgen, vooral als hij ’s nachts in de winter voor een spoedgeval toch nog naar een schip moest. Vaak stond de schipper hem aan de wal al op te wachten. Dat was soms belastend voor de schipper omdat je in die tijd zonder mobiele telefoon niet goed kon communiceren. De meeste schippers hadden namelijk nog geen telefoon aan boord.

‘Als een van de laatste huisartsen in Nederland deed mijn vader nog bevallingen. Vele deed hij aan boord van de binnenvaartschepen. Er varen nu nog veel schipperskinderen rond die door mijn vader op de wereld zijn geholpen. Hij was dan soms lang aan boord en telefonisch niet bereikbaar. Als er dan een spoedgeval was werd ik er met de fiets op uit gestuurd om mijn vader te waarschuwen. Later ging de communicatie soms via De Witte Zwaan in de Leuvehaven.’

Tijdens zijn praktijkperiode gaf Krabbe nog veel matrozen EHBO-lessen. Hij deed dit op het opleidingsschip De Nederlander. Dat lag toen afgemeerd aan de Maaskade aan het Noordereiland.

Warm afscheid

Het afscheid in 1985 was volgens de zoon hartverwarmend. ‘Mijn vader nam afscheid als huisarts, maar vooral als schippersarts. Bij dit afscheid op een winterse namiddag stonden de schippers lange tijd buiten in de sneeuw in een rij te wachten om afscheid te kunnen nemen. Het was ons duidelijk dat de schipperswereld hem een warm hart toewenste. Dat mijn vader nog steeds een begrip is in de schipperswereld merk ik tijdens mijn werk als radioloog in het ziekenhuis in Heerenveen. Als ik mij aan de patiënt voorstel, dan krijg ik nog regelmatig de vraag: "Bent u de zoon van dokter Krabbe?".’

Klaas Krabbe wordt vrijdag 13 januari in besloten kring begraven in zijn geboorteplaats Culemborg. (EvH)