De zelfdragende tanks zijn van tevoren in drie secties gebouwd (twee van twee tanks en één van drie tanks) in de constructiehal van de werf. Om de tanks te plaatsen wordt het bovendek van de tanker losgebrand. Voor de verlenging moet de tanker in tweeën worden gesneden.
De ombouw naar dubbelwandigheid kost aan beide zijden ruim zestig centimeter van de tankbreedte. ‘Om dit te compenseren brengen we het tankdek 1,20 meter omhoog. Door het leidingwerk dichter boven het verhoogde dek te plaatsen verandert de uiteindelijke dekhoogte van de tanker nauwelijks. Dat scheelt maar twintig centimeter en op dezelfde lengte houden we zo evenveel laadcapaciteit’, zegt directeur Tiny Nieuwenhuysen van Nederlof . ‘Door de verlenging komt er 400 kuub laadruimte bij. De tanker neemt straks bijna 2000 kuub mee. De gewichtstoename is gering omdat de tankmodules licht zijn en er ook veel staal wordt verwijderd. We stoppen er 200 ton staal in en halen er 130 uit.’
Inmiddels is de tanker verlengd met een middensectie en zijn twee van de drie tankmodules geplaatst. ‘De plaatsing is een echt precisiewerkje. We hebben maar vijf millimeter speelruimte, maar het verloopt prima. De eerste 28 meter lange en acht meter brede module hing om half een in de kraan en stond om tien voor een op zijn plaats.’ Tussen tankwand en scheepshuid zit 800 millimeter ruimte, met 600 millimeter tussen de spanten.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.
Bent u al abonnee?