Donna komt van de wal, maar kwam met varen in aanraking via plezierbootjes van haar grootouders en moeder. ‘Ik moest in groep 8 een school kiezen en kwam uit bij het vmbo Maritiem College in IJmuiden. Ik wilde graag iets met mijn handen doen in plaats van met boeken. Ik zag reclames van de school met jongens in overall, dat zag er interessant uit. Ik heb mijn vmbo-maritiem afgemaakt, de laatste twee jaar in Harlingen en ben op mijn 15e doorgestroomd naar het mbo. In 2015 heb ik mijn matrozendiploma behaald. Ik ben toen een hele tijd gestopt met varen en koerierswerk gaan doen. Maar ik bleef maar hangen op een nul-urencontract. Toen heb ik Daniël Boere, mijn stagewerkgever, een bericht gestuurd of hij nog iemand zocht. Hij zocht nog iemand voor vast werk, dus heb ik drie jaar terug mijn opleiding herpakt en ben de schippersopleiding gaan doen.’
Vertrouwen
Hoe beviel haar de opleiding tot schipper? ‘Ik vond het theoriegedeelte heel lastig. En qua varen, je hebt twee weken dat je op een simulator vaart en dan moet je maar net de kans krijgen van je stagebegeleider of leer-werkomgeving om veel te varen. Anders kom je met je papieren van school af omdat je zo goed hebt geleerd en twee weken op een simulator hebt gevaren. Dus sluit het helemaal aan? Nee, niet per se.’
Stageplek lastig
Donna vond een stageplek op de Coby en de La Guarda van Daniël Boere. ‘Het vinden van een stageplek vanuit school was heel lastig. Maar Daniël vond het juist leuk om een meid een kans te gunnen. Hij zag het ook als uitdaging en dat ging heel goed. Hij heeft me vanaf het begin veel vertrouwen gegeven. Het begon al de eerste avond toen hij me de afstandsbediening van de autokraan in handen gaf. De volgende dag mocht ik achterop een touwtje vastmaken en toen ik dat goed kon, mocht ik voorop het touw vastmaken. En hij vroeg of ik een stukje wilde varen en bleef erbij zitten. Op het Amsterdam-Rijnkanaal mocht ik voor het eerst varen. Dat is een van de beste plekken om het te leren, want er gebeurt veel om je heen.’
Levensstijl
Donna is de vaste schipper op de Robbie (50 x 6,60 meter, 526 ton, 400 pk Volvo Penta) die in 1961 is gebouwd als de Novum bij scheepswerf De Hunze in Foxhol. Hoe wordt er op haar gereageerd als schipper? ‘Eigenlijk heel positief. Verrast. Ze verwachtten het niet. Ze willen de schipper spreken en als ik zeg dat ik dat ben, zie je dat ze aangenaam verrast zijn. Los- en laadbedrijven reageren heel positief, maar ik denk dat collega-schippers er nog aan moeten wennen dat een vrouw het alleen kan.’
Wat vindt ze het moeilijkste aan het varen? ‘Een huishoudelijke planning maken, zoals even naar de tandarts. Ik ben normaal de weekenden vrij, maar dan is het een keer op zaterdag laden. Prima, maar dan moet je af en toe wel met dingen schuiven. Het is niet alleen werk, maar ook een levensstijl. Mij past het goed. Ik ben graag onderweg. Ik rij voor mijn hobby motor, die gaat achterop mee. En als ik ergens leuk lig, dan kan de motor eraf en ga ik de omgeving bekijken. Ik heb het hier helemaal gevonden.’
Donna beveelt jongeren de binnenvaart van harte aan. ‘Je moet niet vies zijn van vieze handen, geen negen tot vijf-mentaliteit hebben en je moet van huis kunnen zijn.’
Zou ze een eigen schip willen? ‘Als het zo uitkomt wel, maar het is niet specifiek mijn doel. Er zijn zoveel regels en milieu-eisen dat het voor een starter niet te doen is. Helemaal niet op dit soort scheepjes.’